Tímarit Máls og menningar - 01.05.1973, Side 84

Tímarit Máls og menningar
meiri hluti þessa fólks flúði land til að komast hjá því að verða brytjað
niður.“
Palestínskir Arabar hafa löngum þótt skara fram úr fyrir andlegt atgervi
sitt og menntun. Meðal þeirra hefur verið að finna tiltölulega fleiri mennta-
menn en annarra Araba á síðari tímum og skáld eiga þeir mörg og lista-
menn. Þetta fólk hefur nú í aldarfjórðung orðið að búa við kjör hins út-
skúfaða manns, feiknlega fátækt og skort alls þess, sem við teljum til brýn-
ustu lífsnauðsynja. Hin ísraelska herraþjóð hefur leikið þetta fólk eins og
Júðar léku óvini sína á dögum Ahasverusar - eftir geðþekkni sinni. Allt
hefur verið frá því tekið, land þess og eignir; neyð þess er meiri en menn
fá skilið - en þó er sú kannski stærst, að enginn virðist vilja hlusta á hróp
þess eftir réttlæti, það er orðið skotspónn haturs og fyrirlitningar á Vest-
urlöndum, af því að það hefur í algjörri örvæntingu gripið til þeirra sömu
ráða - til að vekja athygli heimsins á sér - og það hefur sjálft verið beitt
öll þessi ár - ofbeldis.
En samtíð okkar er vandfýsin, þegar hún velur sér þá er miskunnar henn-
ar skulu verðir, engu síður en hún virðist fundvís á, hverju skuli hneykslazt
á og hverju skuli gleymt.
II
I bók Alberts Einsteins: Out of My Later Years er merkileg grein um orsakir
Gyðingahaturs og andsemítisma. Greinin hefst á þessa leið:
„Mig langar að segja ykkur ævaforna dæmisögu með smávægilegum breyt-
ingum, dæmisögu sem skýrir á ljósan hátt undirrót Gyðingahaturs.
Hj arðsveinninn sagði við hestinn: „Þú ert göfugasta skepna jarðarinnar.
Þú átt skilið að lifa sældarlífi og óhultur og hamingja þín væri líka mikil,
ef ekki væri ólukkans hjörturinn. En hann hefur frá barnæsku þjálfað fót-
fimi sína til þess að verða þér frárri. Hann kemst því á undan þér að vatns-
bólunum. Hann og hyski hans þamba upp allt vatnið, en þig og folöld þín
þyrstir. Vertu hjá mér! Með vísdómi mínum og árvekni skal ég losa þig úr
hörmulegum og niðurlægjandi viðjum.“
Hesturinn féllst á þetta, blindaður af öfund og hatri á hirtinum. Hann
lét hjarðsveininn leggja við sig beizlið. Hann glataði frelsi sínu og varð
þræll hjarðsveinsins.
Hesturinn í þessari sögu táknar þjóð og hj arðsveinninn stétt eða hóp
manna, sem leitast við að ná öllum völdum með þjóðinni, hjörturinn aftur
á móti er ímynd Gyðinganna.
74