Skírnir - 01.01.1959, Page 38

34
Margaret Schlauch
Skírnir
I takq. mowg do Loka mówi:
“Uslysz przygod§, zaszlq Thorowi.
Niebu i ziemi zbrodnia niznana.
Oto skradziono mlot Asa pana.”
Þýðing: Þór vaknaði og fann ekki hamar sinn; hann leitaði
árangurslaust að honum og æddi um í reiði; hann hristi skegg
sitt, og með máttugum höndum bylti hann (sér) á ýmsa vegu,
hinn reiði sonur Jarðar. Og þessum orðum mælti hann til
Loka: „Heyr þau ósköp, er hent hafa Þór! Ödæði, sem engan
á sinn líka á himni og jörð! Hamrinum er stolið frá drottni
ása.“
1 þýðingunni á þættinum af Billings mey í Hávamálum er
gerð alvarlegri tilraun til að ná sérkennum Eddukvæðanna
svo sem reglubundnum hvíldum og þungum áherzlum, en í
staðinn fyrir stuðlun er notað bæði innrím og útrím:
Zqdzem powsciagn^l, odbiegl radosny,
Bom zjednac pragriíji uámiech milosny.
Wracam do panny. — Nie spi gospoda,
Biega ze swiatlem. — Owóz przeszkoda.
Przydg ja zrana. — Czeladz zaspana
Moja sama. — Lecz. — Któz si§ odwazy
Kolo jej lozka, piesek na strazy.
Þýðing: Ég hélt þrá minni í skefjum og hvarf á brott glaður
í huga, því að ég óskaði að fá ástúðlegt bros. Ég sneri aftur
til meyjarinnar. Varðmaðurinn sefur ekki, hvarvetna loga ljós.
Þannig er ég hindraður! — Ég ætla að koma með morgnin-
um! Varðmaðurinn er einn og í fasta svefni. — Flýðu! — Er
nokkur, sem þorir? Við beð hennar er hundur á verði!
Undarlegs misskilnings gætir í þessum kafla öllum, og staf-
ar hann af því, að þýðandinn byggir á túlkun Grabers á þess-
um innskotsþætti í sérstöku kvæði í Nordische Blumen (307.
—310. s.), sem nefnd er „Der freye Mann“. Ekkert slíkt heiti
á söguhetjunni kemur fyrir í Eddutextanum, en Lelewel held-
ur því í fyrirsögn sinni á þættinum: „Wolny Czlowiek, przek-