Tímarit Máls og menningar - 01.03.2014, Blaðsíða 57

TMM 2014 · 1 57
Úlfhildur Dagsdóttir
Ása-Þór og förin til Hollywood
„Hann er bróðir minn,“ segir Thor, ásakandi, þegar Loki er sagður geðveikur.
Og bætir við í hasti, eftir að hafa verið tjáð að Loki hafi drepið fjölda manns;
„Hann er ættleiddur“.1 Einhverjir eru kannski byrjaðir að rifja upp goða-
fræðina sína og rámar í að fjölskyldutengslin hafi verið aðeins öðruvísi hjá
Snorra Sturlusyni – þeim sömu finnst kannski líka nokkuð framandlegt
yfirbragð yfir Ásgarði og íbúum hans eins og þeir birtast í kvikmyndunum
um Thor og The Avengers, en þær eru byggðar á samnefndum myndasögum.
Þar er Thor ofurhetja og hasarinn eftir því; hann berst við goð, menn og aðra
meinvætti, en aðalóvinurinn er fósturbróðirinn, Loki Laufeyjarson.
„Ef það er í lagi ykkar vegna, þá þigg ég þennan drykk núna,“ segir Loki
undir lok kvikmyndarinnar The Avengers (Joss Whedon 2012), en þar hefur
hann verið gersigraður, aftur. Loki hefur leitt her illvígra geimvera gegn
New York borg, en eftir að hafa mistekist að sigra Thor og verða konungur
Ásgarðs hefur hann ákveðið að láta jörðina duga sem yfirráðasvæði. (Og
eins og allir vita er upphaf og endi mannkyns að finna í bandarískum
stórborgum.) En með sameinuðu átaki ýmissa bandarískra ofurhetja – þar
á meðal er Thor – misheppnast honum ætlunarverk sitt og verður að láta í
minni pokann; bókstaflega, en hann er barinn í klessu af Hulk, risavöxnu
reiðiskrýmsli sem er afkvæmi tilrauna með geislavirkni. Eftir að hafa lamið
Loka ofan í gólfið gengur Hulk burtu og muldrar: „Lítill guð“.
Já, það gengur mikið á og kannski ástæða til að staldra aðeins við og
útskýra hvað er hér eiginlega á seyði.
Hetja verður til
Árið er 1962 og í heimi myndasögunnar eru amerískar ofurhetjur í upp-
sveiflu, eftir nokkur mögur ár. Ein þeirra er þrumuguðinn Thor. Seinna fær
þetta tímabil heitið ‚Silfuröldin‘ og er aðallega talið tilheyra útgáfurisanum
Marvel. ‚Gullöldin‘ var tími þeirra Súpermans, Batmans og Wonder Woman,
og hófst með útkomu fyrstu sögunnar um Súperman árið 1938. Lok hennar
eru óljósari, en þó er víst að eftir síðari heimsstyrjöld nutu þessar hressu
hetjur ekki eins mikilla vinsælda og fáum árum áður. Í staðinn komu fram
myrkari myndasögur, hrollvekjur, glæpasögur – og ástarsögur. Þær nutu