Tímarit Máls og menningar - 01.11.2014, Síða 16

Þ o r va l d u r G y l fa s o n
16 TMM 2014 · 4
Við í nefndinni vorum búin hlusta á langlokur um þetta efni frá spreng­
lærðum lögfræðingum úr ýmsum áttum og mér fannst tími til kominn að
allsherjar­ og menntamálanefnd fengi að sjá framan í ólöglærða aðila sem
hefðu átt hér hlut að máli, þó ekki væri nema til að ganga úr skugga um hvort
þeir litu út fyrir að vera nokkurn veginn með fullu viti. Daginn áður höfðu
tveir hagfræðiprófessorar, Ragnar Árnason og Þráinn Eggertsson, komið
fyrir nefndina og spáð landauðn, yrði frumvarpið samþykkt.
Þorvaldur: Þriðja vitnið á nefndarfundinum, virtur hæstaréttarlögmaður,
hefur einnig lýst vitnisburðum hagfræðiprófessoranna fyrir mér. Lög­
maðurinn bað prófessorana að færa rök fyrir máli sínu, en þeir færðust
undan.
Þráinn: Samkvæmt minni ósk voruð þið Njörður beðnir að mæta á
nefndar fund daginn eftir heimsókn hagfræðiprófessoranna og ræða stjórnar­
skrár drögin. Þú hafðir verið í stjórnlagaráðinu, kjörinn þangað með fleiri
atkvæðum en aðrir ráðsmenn, og Njörður hafði verið í stjórnlaganefnd sem
undirbjó og skilgreindi vinnu stjórnlagaráðs, báðir tveir ágætlega menntaðir,
þú prófessor í hagfræði og Njörður prófessor emeritus við norrænudeild HÍ
og skáld og þýðandi að auki. Það var talsverðum áhyggjum af mér létt við að
heyra að hvorugur ykkar Njarðar og þá ekki heldur sá urmull sérfræðinga
og annarra sem komu að samningu frumvarpsins stefndi að því að leggja
landið í auðn og þið deilduð ekki hinni skáldlegu og hryllilegu framtíðarsýn
hagfræðiprófessoranna tveggja sem virtust líta svo á að hreðjatak LÍÚ á þjóð­
félagi okkar sé í raun og veru fjöregg þjóðarinnar.
Þorvaldur: Gott er og gagnlegt, að þetta skuli koma fram hér, úr því að
engar raunverulegar fundargerðir voru haldnar. Prófessorar og aðrir geta af
þessari reynslusögu að dæma sagt hvað sem er á nefndarfundum Alþingis
með fræðimannshempur á öxlunum, án þess að vitnisburður þeirra sé
færður til bókar og án þess að þeir þurfi að standa fyrir máli sínu. Ég man
eftir þingmönnum, sem komu á minn fund eins og skelkuð hænsn til að
lýsa fyrir mér andstöðu „fræðasamfélagsins“ við stjórnarskrárfrumvarpið
– og við vorum fimm prófessorar í stjórnlagaráði og þrír aðrir fræðimenn
að auki úr háskólasamfélaginu, þriðjungur ráðsins, fyrir nú utan alla hina,
fræðimenn og aðra, sem hjálpuðu til. Eiríkur Tómasson prófessor í lögum,
nú hæstaréttardómari, var ráðgjafi stjórnlagaráðs á lokasprettinum, svo að
dæmi sé tekið.
Þráinn: Í nefndastarfi þingsins eru aðeins færðar mála mynda fundar gerðir
eins og annars staðar í stjórnsýslunni sem innihalda lítið annað en upp­
lýsingar um hvaða mál voru tekin til umræðu á hverjum fundi. Að vísu situr
nefndarritari við að skrifa minnispunkta á fundum þingnefnda og ég hélt að
þessir punktar yrðu manni tiltækir síðar. Það var minn misskilningur. Ég
hef engan aðgang að þeim minnispunktum sem nefndarritarar sátu sveittir
við að skrifa niður á öllum þeim nefndarfundum sem ég sat þessi fjögur ár
á þingi. Kannski eru þeir varðveittir einhvers staðar og verða opinberaðir