Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1947, Qupperneq 33

31
Breiðumýrar. Bárust þrívegis inn í héraðið. Fólk reynir að verjast
Mislingum eftir föngum, því að mikið er hér um fullorðið fólk og
roskið, sem hefur ekki fengið þá. Náðu þeir í þetta sinn furðulega
lítilli útbreiðslu. Einn öldungur, 72 ára, dó af afleiðingum þeirra, en
að öðru leyti varð ekki vart fylgikvilla.
Kópaskers. Veikin barst hingað fyrst um miðjan marzmánuð. Kom
þó aðeins á 1 bæ og breidaist ekki út. Um miðjan maímánuð barst
veikin aftur hingað með skólafólki. Komu 3 sjúklingar veikir á land
úr strandferðaskipi. Síðan hefur sjúkdómsins orðið vart í öllurn mán-
uðum ársins, mest þó í júní—júlí. Síðasta tilfelíið snemma í desem-
her. Veikin var yfirleitt væg, en þó létust hér 2 af hennar völdurn (19
úra piltur og 5Á2 árs barn). Einkennilegt var það, hve mismunandi
næmir menn voru fyrir smitun. Sumir, sem fengu veikina, gátu varla
gert sér grein fyrir því, hvar þeir hefðu smitazt, en aðrir virtust geta
umgengizt sjúklinga án þess að taka veikina. Þá kom og vel í Ijós,
hvað mismunandi langur meðgöngutíminn getur verið. Flestir veikt-
ust á 10.—12. degi, einn maður á 9. degi eftir smitun. Piltur einn
kom óvart heim á sýktan bæ, og þar sein heimafólk þar vildi verjast,
var honum komið fyrir á bæ, þar sem enginn átti eftir að taka veik-
ina. Var hann einangraður frá öllu fólki utan heimilis og komst ekki
1 kallfæri við aðra en heimilisfólk. Hann veiktist ekki fyrr en á 22.
úegi. Annar maður fór úr sóttkví og heim til sín á 21. aegi, en veiktist
að kvöldi þess dags og smitaði allt heimilisfólkið. Immúnserum var
gefið í nokkrum tilfellum, bæði til varnar veikinni og eins til þess að
uiilda hana. Bar það mjög góðan árangur. Enginn þeirra, sem fékk
varnarskammt, tók veikina. Hinir, sem fengu skammt til að niilda
veikina, veiktust allir mjög vægt og mikið léttar en almennt var um
þá, sem ekkert serum fengu.
Þórshafnar. Gengu í september, heldur vægir.
Vopnaij. Bárust hingað með Esju 12. maí. Stúlka, sem kom með
skipinu, veiktist um nóttina eftir — útþot — og hafði þá þegar smitað
ut frá sér. Bárust hægt urn og voru að ganga licr fram í septernber.
Hámarki náðu þeir í júlí. Mislingafaraldur þessi var tiltölulega mjög
vægur. Hár hiti og vanlíðan í 2—3 daga, á meðan útþotin voru að
hrjótast út. Fáir sjúklingar veikir á undan útþotum. Batnaði fljótt
cftir útþotin. Engir alvarlegir fylgikvillar og ekkert dauðsfall af völd-
um mislinganna. Óvenju hlý veðrátta hefur án efa átt sinn góða þátt
1 því, að menn komust svo létt út úr þessari farsótt. Meðal sjúklinga
var miðaldra fólk og ein háöldruð kona.
Egilsstaða. í janúar gætti eftirstöðva af mislingum, sein bárust í
héraðið rétt fyrir áramótin. Veikin harst svo aftur í héraðið í maí og
júní með skólafólki. Grunað var, að slcólafólk þetta kynni að flytja
Veikina, og varúð því höfð frá byrjun, og varð útbreiðsla ekki veru-
leg- í héraðinu er fjöldi fólks á öllum aldri, sem ekki hefur fengið
veikina.
Seyðisff. Bárust hingað með skólapilti í maí, en hann kom frá
heykjavík með Esju. í ágúst var faraldrinum lokið. Viðhafðar venju-
legar sóttvarnir.
s,