Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2023, Qupperneq 124

IllSka, græðgI, fíkn Og SaMkEnnd
129
Við erum komin á stað í veraldarsögu mannkyns þar sem við þurfum að
hugsa um að stjórnkerfin virki fyrir jörðina, okkur sjálf og aðrar lífverur. Stjórn-
mála-hagkerfi getur ekki bara snúist um fjárhagslega afkomu og að halda fólki
við neyslu sem er orðin að tilgangi í sjálfum sér og þannig fíkn fremur en þörf
og nauðsynleg neysla. Þess vegna er brýn þörf á allt annarri hugsun sem byggir
á samkenndarskilningi sem hefst með að tengja við okkar eigin upplifanir og
eigin reynslu, finna fyrir okkur sjálfum, eigin líðan, eigin hugsunum í samhengi
við allt sem við erum í sam-vitund með. Sem líkamar erum við af þessari jörð,
samtvinnuð öllu sem lifir, hluti af lífsferlum og hvert öðru háð, mennskum og
ómennskum lífverum. Samkenndarskilningur er eina raunverulega andsvarið
við illsku og fjarri því að tákna einhverja uppgjöf eða linku gagnvart henni.
Hún er upphafsreitur þess að takast á við illsku, ekki síst þegar stjórnkerfi hafa
hag af því að við séum aftengd okkur sjálfum. Þess vegna þarf að huga að því
að stjórnmál sem stjórnmála-hagkerfi og mannlegur þroski séu ekki aðskilin,
eins og okkur hefur lærst að hugsa, heldur fari saman. Hvorugt getur án hins
verið. Kannski getur eitt lítið persónulegt skref verið að staldra næst við þegar
við förum eins og á sjálfstýringu inn á samfélagsmiðla og netið og leyft okkur að
finna fyrir fíkninni. að finna til með sjálfum okkur í henni. Hún er bara hluti af
okkur og við erum meira en hún. Hún þarf ekki að eiga okkur.