Úrval - 01.06.1947, Qupperneq 25

DEMANTAR
23
ið svo mjög, að hann hirti ekki
um þótt hann fremdi þjófnað
og hætti lífi sínu fyrir það.
Þegar hann haf ði fundið dem-
antinn, og hafði fullvissað sig
um, að enginn hefði veitt því
athygli, særði hann sig í annan
fótinn með hníf og hugðist
geyma demantinn í sárinu.
Steinninn var of stór, en hann
tróð honum þó eins langt inn í
sárið og hann gat og batt síðan
um.
Síðan haltraði hann til
strandarinnar og hitti þar ensk-
an skipstjóra, sem ekki var
heldur neinn sakleysingi. Þræll-
inn trúði skipstjóranum fyrir
leyndarmálinu og bauð honum
demantinn til eignar, ef hann
vildi flytja sig til einhvers þess
lands, þar sem þrælahald þekkt-
ist ekki.
Skipstjórinn lofaði öllu fögru
og leyfði þrælnum að koma um
borði í skipið. En ekki voru þeir
fyrr komnir úr landsýn en skip-
stjórinn tók demantinn og varp-
aði þrælnum fyrir borð —
„til öryggis." í næstu höfn
seldi skipstjórinn kaupmanni
einum demantinn fyrir gjaf-
verð — því að steinninn vóg
meira en 400 karöt og skipstjór-
inn fékk aðeins 5000 dollara
fyrir hann.
Kaupmaðurinn seldi Sir
Thomas Pitt, föður hins fræga
stjórnmálajöfurs, Williams Pitt,
demantinn fyrir 100 þúsund
dollara. Kaupmaðurinn græddi
þannig off jár - og það gerði Sir
Thomas líka seinna meir, enda
þótt hann hlyti af því litla
hamingju.
Sir Thomas fór með steininn
heim til Englands árið 1710, og
féll þá á hann grunur um að
hann hefði eignazt dýrgripinn
með svikum eða ofbeldi, en það
var ekki satt. En bæði var það,
að honum sárnaði umtalið og
svo hitt, að hann óttaðist ræn-
ingja, og þess vegna ákvað hann
að losa sig við demantinn sem
skjótast.
Fyrst lét hann skera demant-
inn, en það var seinlegt og erfitt
verk, sem tók tvö ár, og að því
loknu var steinninn ekki nema
rúm 143 karöt að þyngd, en.
hafði áður verið 400 karöt. En
verkið var svo vel unnið, að her-
toginn af Orleans keypti hann
handa frönsku krúnunni fyrir
625 þúsund dollara, að því er
sagt er.
Þetta var einn af fegurstu
demöntum í heimi, enda þótt