Úrval - 01.06.1947, Blaðsíða 20

18
ÚRVALi
sem brugðið hafði hnífi gegn
fjósadrengnum út af Karólínu
— ástarvalsinn hafði gert hann
sturlaðan. Það var þess vegna
sem ég hafði dottið ofan af
bekknum og niður á gólfið!
Ringlaður, eins og eftir þungan
draum, gáði ég í útvarpsdag-
skrána. Þarna stóð það: Vals
eftir Janus Bohn,hjáleigubónda.
Yngsti sonurinn hafði þá
komizt lengra en faðirinn. Lög-
in hans voru að minnsta kosti
spiluð undir hans nafni! En
hvað hafði orðið um hann? Ég
fékk Iánaða dagskrána hjá hús-
bóndanum til að nota hana við
eftirgrennslanir mínar. Ég varð
að fá botn í þetta.
Þegar ég kom til Borgundar-
hólms í sumar, fékk ég að vita
um hann það sem hér fer á
eftir.
Hann var jafn söngelskur og
faðirinn og á margan hátt lif-
andi eftirmynd hans, spilaði
fyrirvaralaust á öll hljóðfæri,
og samdi lög og bjó þau sjálf-
ur út fyrir hljómsveit. En auk-
þess aflaði hann sér fræðslu um
eðli hljóðfæra og tók að smíða
orgel og stilla píanó. Janus
Bohn var fyrsti maðurinn á
Borgundarhólmi, sem lagði
stund á þetta. Hingað til höfðu
menn einu sinni á ári fengið
mann frá Kaupmannahöfn til
að stilla píanó. Nú gerðist þess
ekki lengur þörf, en menn urðu
að sætta sig við að fá hljóðfæri
sín stillt á nóttunni. Á daginn
stundaði Janus Bohn starf sitt,
steinhögg. Fyrir tvær krónur
gekk hann þrjátíu km. leið,
þvert yfir eyjuna, stillti eitt
píanó, og var kominn heim aft-
ur að morgni, er vinna skyldi
hefjast. Ef menn fóru að þrátta
um greiðslu við hann, vildi hann
ekki taka við neinum peningum.
Hann Iíktist einnig föður sín-
um í því að hann eignaðist mörg
börn — tólf í allt.
Þegar hann var rúmlega fer-
tugur, hætti hann steinhöggi og
gerðist landpóstur. Hann gat nú
stundað hvorutveggja án þess
að annað yrði út undan, hann
samdi lögin á póstferðum sínum
og settist á vegbrúnina og skrif-
aði þau niður og hafði póstpok-
ann sem skrifborð. Hann hafði
alltaf lítið hljóðfæri í vasanum,
til þess að geta heyrt lögin með
ytri eyrunum einnig, og reynt
hinar ýmsu raddir.
Um þetta leyti byggir hann
fyrsta orgelið sitt — handa
kirkjunni í heimasókn sinni.
Hann leikur sjálfur á það, og út-