Úrval - 01.06.1947, Side 20

Úrval - 01.06.1947, Side 20
18 ÚRVALi sem brugðið hafði hnífi gegn fjósadrengnum út af Karólínu — ástarvalsinn hafði gert hann sturlaðan. Það var þess vegna sem ég hafði dottið ofan af bekknum og niður á gólfið! Ringlaður, eins og eftir þungan draum, gáði ég í útvarpsdag- skrána. Þarna stóð það: Vals eftir Janus Bohn,hjáleigubónda. Yngsti sonurinn hafði þá komizt lengra en faðirinn. Lög- in hans voru að minnsta kosti spiluð undir hans nafni! En hvað hafði orðið um hann? Ég fékk Iánaða dagskrána hjá hús- bóndanum til að nota hana við eftirgrennslanir mínar. Ég varð að fá botn í þetta. Þegar ég kom til Borgundar- hólms í sumar, fékk ég að vita um hann það sem hér fer á eftir. Hann var jafn söngelskur og faðirinn og á margan hátt lif- andi eftirmynd hans, spilaði fyrirvaralaust á öll hljóðfæri, og samdi lög og bjó þau sjálf- ur út fyrir hljómsveit. En auk- þess aflaði hann sér fræðslu um eðli hljóðfæra og tók að smíða orgel og stilla píanó. Janus Bohn var fyrsti maðurinn á Borgundarhólmi, sem lagði stund á þetta. Hingað til höfðu menn einu sinni á ári fengið mann frá Kaupmannahöfn til að stilla píanó. Nú gerðist þess ekki lengur þörf, en menn urðu að sætta sig við að fá hljóðfæri sín stillt á nóttunni. Á daginn stundaði Janus Bohn starf sitt, steinhögg. Fyrir tvær krónur gekk hann þrjátíu km. leið, þvert yfir eyjuna, stillti eitt píanó, og var kominn heim aft- ur að morgni, er vinna skyldi hefjast. Ef menn fóru að þrátta um greiðslu við hann, vildi hann ekki taka við neinum peningum. Hann Iíktist einnig föður sín- um í því að hann eignaðist mörg börn — tólf í allt. Þegar hann var rúmlega fer- tugur, hætti hann steinhöggi og gerðist landpóstur. Hann gat nú stundað hvorutveggja án þess að annað yrði út undan, hann samdi lögin á póstferðum sínum og settist á vegbrúnina og skrif- aði þau niður og hafði póstpok- ann sem skrifborð. Hann hafði alltaf lítið hljóðfæri í vasanum, til þess að geta heyrt lögin með ytri eyrunum einnig, og reynt hinar ýmsu raddir. Um þetta leyti byggir hann fyrsta orgelið sitt — handa kirkjunni í heimasókn sinni. Hann leikur sjálfur á það, og út-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.