Úrval - 01.06.1947, Page 20

Úrval - 01.06.1947, Page 20
18 ÚRVALi sem brugðið hafði hnífi gegn fjósadrengnum út af Karólínu — ástarvalsinn hafði gert hann sturlaðan. Það var þess vegna sem ég hafði dottið ofan af bekknum og niður á gólfið! Ringlaður, eins og eftir þungan draum, gáði ég í útvarpsdag- skrána. Þarna stóð það: Vals eftir Janus Bohn,hjáleigubónda. Yngsti sonurinn hafði þá komizt lengra en faðirinn. Lög- in hans voru að minnsta kosti spiluð undir hans nafni! En hvað hafði orðið um hann? Ég fékk Iánaða dagskrána hjá hús- bóndanum til að nota hana við eftirgrennslanir mínar. Ég varð að fá botn í þetta. Þegar ég kom til Borgundar- hólms í sumar, fékk ég að vita um hann það sem hér fer á eftir. Hann var jafn söngelskur og faðirinn og á margan hátt lif- andi eftirmynd hans, spilaði fyrirvaralaust á öll hljóðfæri, og samdi lög og bjó þau sjálf- ur út fyrir hljómsveit. En auk- þess aflaði hann sér fræðslu um eðli hljóðfæra og tók að smíða orgel og stilla píanó. Janus Bohn var fyrsti maðurinn á Borgundarhólmi, sem lagði stund á þetta. Hingað til höfðu menn einu sinni á ári fengið mann frá Kaupmannahöfn til að stilla píanó. Nú gerðist þess ekki lengur þörf, en menn urðu að sætta sig við að fá hljóðfæri sín stillt á nóttunni. Á daginn stundaði Janus Bohn starf sitt, steinhögg. Fyrir tvær krónur gekk hann þrjátíu km. leið, þvert yfir eyjuna, stillti eitt píanó, og var kominn heim aft- ur að morgni, er vinna skyldi hefjast. Ef menn fóru að þrátta um greiðslu við hann, vildi hann ekki taka við neinum peningum. Hann Iíktist einnig föður sín- um í því að hann eignaðist mörg börn — tólf í allt. Þegar hann var rúmlega fer- tugur, hætti hann steinhöggi og gerðist landpóstur. Hann gat nú stundað hvorutveggja án þess að annað yrði út undan, hann samdi lögin á póstferðum sínum og settist á vegbrúnina og skrif- aði þau niður og hafði póstpok- ann sem skrifborð. Hann hafði alltaf lítið hljóðfæri í vasanum, til þess að geta heyrt lögin með ytri eyrunum einnig, og reynt hinar ýmsu raddir. Um þetta leyti byggir hann fyrsta orgelið sitt — handa kirkjunni í heimasókn sinni. Hann leikur sjálfur á það, og út-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.