Úrval - 01.06.1947, Síða 47

BKÉF FRÁ IRLANDI
45
getur jafnvel fengið nægju sína
af þessum vörum, því að fátæk-
lingarnir selja skömmtunar-
seðla sína, að frátöldum temið-
unum, og það eru margir fátæk-
lingar í Eire.
Er hægt að áfellast þá ? Vöru-
verðið er þeim ofvaxið. Þeir
greiða meira fyrir framleiðslu-
vörur landsins, en greitt er fyr-
ir þær á enskum markaði. Og
þjóðin verður að flytja út til að
geta keypt þær vörur sem hún
framleiðir ekki sjálf. Enskir
innflytjendur geta borðað
nautakjöt á hverjum degi og
egg og „bacon“ til morgunverð-
ar. Þið börðust ekki í styrjöld-
inni, segja þeir við Ira, það er
því ekki nema sanngjarnt að við
njótum ávaxtanna af friðinum
hér í Eire.
txi oo
Persneskar gátur.
1. Sjálfur er ég boginn, en í gegnum mig gengur beinn, og
ég beygi mig, þegar ég þjóna herra mínum.
2. Hvað er það, þegar ég álít sjálfan mig vitrari en alla aðra ?
3. Það er undarlegt, að þótt það hafi engan maga, drekkur
það. Þegar drykkurinn er þrotinn, deyr það.
4. Annar helmingur mannanna skemmtir sér við að búa það
til, en hinn helmingurinn skemmtir sér við að hlusta á það. Hvað
er það?
5. Það ber mann og hest, en þreytist ekki.
6. Þeir eru svo margir, að ekki er hœgt að telja þá, en ef einn
þeirra vantar, sést það strax.
— Liza Zow í „Intemational Digest“.
Svör:
•igaei^ nujo t uuTjng-BJtj '9 ■unjiaiig -g
■jnSosjngnis 'f •gisofi'ediu'eq -9 "bjisutph 'Z •uuiSoa x