Úrval - 01.06.1947, Side 122

120
ÚRVAL
glæpur, og það er ósvífni, að þér
skulið ryðjast hér inn og ógna
okkur með skotvopni. Við erum
meðlimir Rannsóknarráðsins.“
„Er það ekki glæpur, að nema
fólk á brott?“ sagði Root.
„Adam kom hingað af frjáls-
um vilja,“ sagði Pell.
Hómer reyndi að rísa á fætur,
og fór að afsaka sig.
„Hvað ætluðu þeir að gera
við þig, Hómer?“ spurði ég.
„Ég veit það ekki,“ svaraði
hann. „Ég skil það ekki. En við
Kathy áttum að vera hér í
nokkra daga, áður en við f ærum
til Mexikó.“
„Jæja, ef þú veizt ekki, hvað
átti að gera við þig, þá skal ég
fræða þig um það,“ sagði ég.
„Þessar vísindalegu náætur ætl-
uðu að myrða þig. Þær hata
mannkynið. Þær ætla að láta
eðlurnar erfa jörðina."
Kathy stökk á fætur. „Þetta
eru svívirðileg ósannindi!“ æpti
hún.
Pell var náfölur og titraði.
„Þetta er svívirðilegt; ég kæri
ykkur,“ sagði hann.
Faðir Kathy sagði: „Það er
hætt við, að þetta verði misskil-
ið. Viltu ekki segja þeim frá
öllu saman, Kathy?“
Kathy skýrði svo frá, að þau
hefðu lokkað Hómer til sín, en
ekki ætlað að gera honum neitt
mein. Þau ætluðu, í fáum orðum
sagt, að nota hann við tilraunir
sínar, með það fyrir augum að
skapa úrvalsfólk — miklu full-
komnari einstaklinga en fram-
leiddir yrðu með gervifrjóvgun-
inni.
Ég spurði hana, hvað þau
hefðu ætlast fyrir með Hómer,
er þau hefðu notfært sér hann.
„Ég býst við, að við hefðum
leyft honum að fara heim,“
sagði hún.
„Þú ert bæði illa innrætt og
frek, Kathy,“ sagði ég.
„Allar konur eru frekar, ef
þær ætla sér eitthvað,” svaraði
hún. „Og að ég sé vond -— það
er eins og á það er Iitið. Ég lít
á mig sem verkfæri í höndum
guðs.“ Og augu hennar leiftr-
uðu af sama ofstækinu og fyrr-
um, þegar ég kvaddi hana á
flugvellinum í Washington.
„Hvað eigum við að gera?“
spurði ég Root.
„Við getum ekki tekið þau
föst, nema Adam krefjist þess.“
En Adam neitaði því með öllu,
og þar við sat.
Ég svaf ekki yfir mig næsta
morgun. Þegar ég leit inn til
Hómers, sá ég að hann stein-