Úrval - 01.06.1952, Page 77

Úrval - 01.06.1952, Page 77
SÝND OG VERULEIKL Saga eftir W. Somerset Maagham. £G ÁBYRGIST EKKI sann- leiksgildi þessarar sögu, en hana sagði mér prófessor í frönskum bókmenntum við ensk- an háskóla, og ég held hann hafi verið of grandvar maður til að segja hana, ef hún væri ekki sönn. Það var háttur hans við kennsluna, að benda stúdentun- um á þrjá franska rithöfunda sem að hans áliti sameinuðu þá kosti sem eru meginþættirnir í franksri skapgerð. Með því að lesa verk þeirra, sagði hann, mátti læra svo mikið um frönsku þjóðina, að fengi hann ráðið, mundi hann ekki treysta þeim stjórnendum okkar sem fjalla eiga um skipti okkar við frönsku þjóðina til að rækja störf sín nema þeir hefðu áður með ströngu prófi sýnt kunnáttu sína á verkum þeirra. Þessa höfunda má einkenna hvern með sínu orði: Rabelais með orðinu gauloiserie — það útleggst ribb- aldaháttur, sem vill kalla skóflu annað og meira en bannsetta reku; La Fontaine með bon sens — sem þýðir brjóstvit; og Corn- eille með panache. I orðabókum er það þýtt fjaðraskúfur, skúf- urinn sem brynjaðir riddarar báru á hjálmum sínum, en í yfir- færðri merkingu virðist það tákna allt í senn: virðuleik og glæsimennsku, tilgerð og hetju- skap, hégómagirni og stolt. Það var le panache sem lagði franska heiðursmanninum í Fontenoy í munn orðin: skjótið fyrst, herr- ar mínir, þegar hann stóð and- spænis liðsforingjum Georgs II englakonungs; það var le pana- che sem knúði fram af vörum Cambronnes við Waterloo orðin: varðmaðurinn deyr, en gefst aldrei upp; og það er le panache sem knýr reiðan franskan rit- höfund er hlotið hefur Nóbels- verðlaunin til að gefa þau öll af örlátri stórmennzku. Pró- fessorinn var ekki léttúðugur maður, og að hans áliti dró sagan sem ég ætla að segja ykkur svo skýrt fram þessa þrjá höfuðkosti frakka, að hún hafði mikið menntunargildi. Ég hef kallað sögu mína Sýnd, og veruleika. Það er heiti á bók er ég ætla að líta megi á sem merkasta heimspekirit er skrif- að var (illu heilli eða góðu) í landi mínu á nítjándu öld. Hún er strembinn lestur en örvandi. Hún er skrifuð á frábærri ensku, af talsverðri kímni, og jafnvel þótt leikmaður muni naumast
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.