Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 91

ÁSTKONURBYRONS
89
sys^kini, Shelley var 22 ára. l\fe'y
Godwin 17 ára og Claire Clairmont
aðeins 16 ára. eyddu sex vikum á
meginlandi Evrópu. En þar eð þau
höfðu ekki fullar hendur fjár ferð-
uðust þau um Frakkland og Sviss
fótgangandi, á múlasna og tvíhjóla-
kerru.
Þau voru mjög furðuleg útlits. —
Claire og Mary í síðum silkikiólum
og Shelley í fleginni flibbaskyrtu
og þröngum buxum.
Claire söng heilmikið og fór að
halda dagbók á minnisblöð, sem
Shelley hafði gefið henni. Mary
las. Shelley sagði sögur og skrif-
aði. Þau mötuðust úti á víðavanei
og sváfu í rúmstæðum, sem Napóle
on og menn hans höfðu þá nýlega
yfirgefið, og þau voru innilega hrif
in af Alpafjöllum.
Þegar þau komu aftur til Lond-
on, leigðu Shelley og Mary sér
hreysi í Cavendish Square. Claire
komst að raun um, að móðir henn-
ar ætlaði að senda hana í klaustur,
og bjó því hjá þeim.
En bráðlega varð hún þreytt. á
vistinni undir sama þaki og Shell-
ey. Þar var aldrei friður.
Shelley veðsetti allt, sem unnt
var að losa við sig, fyrir vöxtum
og jurtafæðu þeirri, sem þau höfðu
til matar.
Hundeltur af lánardrottnum ann
ars vegar og hótunum um hand-
töku hins vegar flýði hann í felur
í 16 daga í senn. Svo þegar Harriot
kona hans eignaðist barn, varð Ma-
ry alvarlega særð yfir ódulinni
hrifningu hans. Hún trúði dagbók
sinni fyrir því, að hann væri kaf-
færður af heillaóskum af þessu til-
efni, sem hún yrði að veita viðtöku.
Fólk væri alltaf að koma. „Og
þetta er svo bara sonur konunnar
hans.“
Mary, sem var æst og uppstökk,
og Claire, sem þjáðist af öfund og
innanmeini, hófu nú stöðugt rifr-
ildi.
Claire fékk sér leigt annars stað-
ar og sneri sér að öðrum manni,
hinum frægasta á Englandi.
George Gordon Noel Byron, 27
ára að aldri, var nafn á hvers manns
vörum í London á þessum árum.
Þremur árum áður hafði hann unn
ið sér mikinn orðstír, við útkomu
bókar sinnar Pílagrímsför Harolds.
Sérstakur glæsileiki hans og hátt
prýði, brúnt hrokkið hár og blá-
grá augu, ástríðufullar varir, mjólk
urhvítt hörund og íturvaxinn lík-
ami gerði hann sem segul í augum
kvenna.
Einvígi hans, umtöluð syfjaspell
með hálfsystur hans Augustu, giftri
Leigh, og hjónaband hans og Ana-
bellu Milbanke, skilnaður þeirra,
sem ekki var hávaðalaus, sex mán-
uðum eftir fæðingu dóttur þeirra
— allt gerði frægð hans og áhrif
enn þyngri á metaskálunum.
Uppruni Byrons, æst og drykk-
felld móðir, hrakningar í allslausri
bernsku, heimsk fóstra og allar
skottulækningarnar, sem reyndar
voru til að lækna lamaðan hægri
fót hans (lömunin talin stafa af
heilablæðingu, sem orðið hefði við
fæðingu hans) — þetta gerði hann
viðkvæman, spéhræddan, og þó
hugaðan, og eiginlega andstæðan
þjóðfélaginu.
Samt bjó andlit hans yfir klass-