Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 94

Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 94
92 URVAL Shelleys með þessari athugasemd: „Athugaðu þau — og strikaðu mig svo út af þeim lista, sem þú hefur fært mig á. Þess grátbæni ég þig!“ En Byron varð brátt leiður á henni, eins og hann varð leiður á allflestum ástkonum sínum. Hann varð leiður á skapofsa hennar, eig- ingirni, gætni hennar og kvenleg- um skoðunum og raunar kvenfrels- ishneigð. Hann fór að ,,gleyma“ stefnumótum. Og kæmi hann, var hann oftast ruddalegur. En ást Claire til Byrons bugaðist ekki við kaldlyndi hans og rudda- skap. Ást hennar var ekki byggð á kynþrá einni saman. Hún sagði hon um hreinskilnislega, að líkamleg ná vist hans æsti sig ekki til ástriðu: „É'g vildi miklu fremur eiga þig að vini sem karlmaður en kona,“ sagði hún. Það sýndi sig, að hún mat hann meira fyrir frægð og snilli en karlmennsku. Hann undirbjó ferð sína frá Eng- landi. Það var henni leitt, en hann varð að fara. Líf hans var orðið óskapnaður. Tvennt sneri samtíðinni gegn honum og varð þá múgnum vopn í höndum. í fyrsta lagi, að eiginkona hans hefði yfirgefið hann vegna afbrieði legra og glæpsamlegra tilhneiginga. í öðru lagi hafði hann gengið fram til varnar Napóleoni mikla og nefnt hann „Son frelsisins". Hann kvaddi England hinn 25. apríl 1816 og átti aldrei afturkvæmt. Hann lagði af stað í nýtízku vaeni í Napóleon-stíl, og í þeim vagni var bæði bókasafn og matreiðslu- áhöld. Hann tók með sér þrjá þjóna og einkalækni sinn. Claire vonaði, að hann mundi taka hana með líka. En því neit- aði hann. Hann var ennþá kvænt- ur og kærði sig ekki um meira hneyksli. Þegar Claire spurði, hvort hún mætti heimsækja hann í Genf, sam þvkkti hann það, ef hún yrði í fylgd með eldri konu. Hún lýsti stöðugt yfir ást sinni til hans: „Ég var átján ára fyrir nokkrum dögum," skrifaði hún. „Fólk á þeim aldri er ekki fjöllynt. Það elskar af innileika og tryggð. É’g ólst upp hjá Godwin, og hvað sem segja mætti um trú mína, þá er samt eitt víst: Eg ber mikla virð- ingu fyrir sannleikanum. Vertu sæll, kæri, góði Byron lá- varður. Ég hef lesið öll þín lióð, og ég er hrædd við að láta þig lesa þetta kjánalega bréf. En ég elska þig.“ Nú komst hún að því. að Shellev og Mary voru að hugsa um að skreppa til Ítalíu, Hún lagði að þeim að levfa sér að koma með og leggja leið sína um Genf. Shelley féllst á það. En tíu dögum síðar, þegar þau komu til Genf, var Byron enn ekki knminn þangað. Loks þeffar hann knm, varð Claire tryllt, þar sem hann gerði enga tilraun til að náig- ast hana. Að Tokum bauð hann þó henni o’ Shelley heim. Dr. Newman White. ágætur vin- u" Shellevs, hefur lýst þessu heim- boði þannig:
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.