Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 117

Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 117
ÁSTKONURBYRONS 115 annað — þannig eru að minns'a kosti flestir innréttaðir." Á löngum samvistardögum þeirra vildi Teresa gjarnan kynnast Byrrn að starfi. Hún var hjá honum, beg- ar hann samdi Don Juan, og seinna skrifar hún: „Penninn hreyfðist svo hratt í hendi hans yfir blaðsíðuna, að ég sagði einn daginn við hann: „Mað- ur gæti haldið, að einhver sé að yrkja gegnum þig.“ „Já,“ sagði hann, „einhver van- sæll andi, sem lætur mig stundum jafnvel skrifa það, sem ég er ekki að hugsa. Núna til dæmis hef ég verið að skrifa eitthvað á móti ást.“ „Af hverju leiðréttir þú það þá ekki?“ spurði ég. „Það er þegar komið í orð,“ svar aði hann brosandi „Leiðrétting mundi spilla. Og leiðréttingin yrði varanleg.“ Teresa lifði dauða Allegru, dótt- ur Byrons. Hún lifði lika drukkn- un Shelleys. Þegar Byron sagði Teresu frá þrá sinni eftir að fara til Grikklands, gat hún blátt áfram ekki skilið hann. En hann ógnaði með ugg- vænlegum örlögum þeirra, ef þau yrðu saman lengur. „Ef hún ætlar að tryllast (og hún var vel á vegi með það), þá segi ég ævintýri um illa meðferð og frekju, um lafði Caroline, um lafði Byron og Glenarvon — allt í blússi. Enginn hefur fórnað svo miklu fyr ir konur og allt, sem mér hefur hlotnazt af öllu þessu, er sú skap- gerð, sem ægir þeim grimmilega.“ En þegar skilnaðarstundin kom, var engin æsing á ferðum. Hún var hjá honum síðustu tvær klukku- stundirnar, horfði á hann fara um borð í skipið. Þegar unnustinn lagði af stað til Grikklands, stóðu þær Teresa og Mary Shelley á bryggj- unni og veifuðu til dapurlegrar kveðju. Síðasta bréf Byrons til Teresu var dagsett 17. marz 1824. „Vorið er á leiðinni. Ég sá svölu í dag, og það var tími til kominn, veturinn votur og leiður hingað til — jafnvel hér í Grikklandi. Okkur líður öllum vel — og ég vona að það gleðji þig — veiti vonir og létta lund.“ Mánuði síðar var hann látinn. Langafabarn, sonarsonarsonur Gu- iccioles, færði henni fréttirnar. Það var að morgni og hún var ekki komin á fætur. Hún sneri sér undan augnablik — varð hljóð og smá — og það var allt og sumt. Teresa lifði 55 ár eftir það. Hún heimsótti oft England. Hún hafði samband við marga ævisöguritara og skrifaði sjálf bók, sem ber titil- inn: Vie de Lord Byron — ævi By- rons lávarðar, þar sem hún leitast við að gera af honum vaxmynd sem hreintrúarmanni og ástir þeirra að varlegu hástéttadaðri. Árið 1847, þá 47 ára að aldri, gift- ist Teresa frönskum aðalsmanni, auðugum, Marquis de Boissy. En vofa Byrons læddist inn á heimilið. Hann var svo hæverskur, að hann lét titla konu sína og kynna á þenn an hátt: „Konan mín, Madame Marquis de
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.