Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 105

Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 105
ÁSTKONUR BYRONS 103 innan var hún alltaf í sambandi við Mary og ófeimin að veita ráðlegg- ingar. Mary virtist endurgjalda afskipti Claire á sama hátt, þótt hún raun- ar væri gröm yfir sambandi hennar við Shelley. Og einu sinni, þegar búizt var við, að hún liti inn sem oftar, og tengdadóttir Mary ætlaði að komast brott til að forðast að verða á vegi hennar, sagði Mary: ,.Æ, skildu mig ekki eftir eina. Hún hefur verið minn kross, síðan ég var þriggja ára.“ Fvrir dauða sinn hafði Shellev í erfðaskrá sinni ánafnað Claire 12 þúsund pundum. Hins vegar full- vrti Mary, að hann hefði ætlað henni aðeins sex þúsund pund, en fvrir mistök prestsins hefði udp- bæðin tvöfaldazt. Skiptaráðendur dæmdu Claire alla upphæðina, en samt yrði hún ekki greidd til henn- ar. maðan faðir Shelleys. Sir Ti- mothv. væri á lífi. Þegar Claire fór frá Ítalíu, var gert ráð fyrir, að bessi öldungur lifði vart meira en fimm ár í viðbót. En hann lék á iæVninn og lifði í 2 ár eftir bað. Árið 1884, þeear hann dó Claire þessi 12 búsund nund. Hún sóaði mestum hluta u.pphæðarinnar á heimskulegan hátt í skrautklæðu að. Það litla, sem eftir varð, not.aði hún til að flytjast til Florence. Þar væri allt svo ódýrt. Þar bió hún 30 ár ævi sinnar, aðeins í tengslum við ógifta frænku sína, Paulu Clair- mont. Aldrei skipti hún um skoðun gagnvart þeim skáldum Byron og Shelley öll þessi ár. Henni fannst Shelley snillingur, „sá mesti, sem ég hef nokkurn tíma kvnnzt“. Gagn vart Byron lávarði ól hún stöðugt hatur og fyrirlitningu í huga. Hún fyrirgaf honum aldrei dauða All- egru. Þegar hún fárveik af kóléru hélt sig vera að deyja, skrifaði hún til Marv: ,.Þú gætir verið forvitin um það, hvort tilfinningar mínar hafa breytzt viðvíkjandi Byron lávarði. Svo sannarlega ekki, langt frá því. Þótt hin dýrðlegasta paradís stæði mér opin, mundi ég hafna þeirri 'mröld, ef hann væri þar og ætti að deila með mér kjörurn." ..Handa mér yrði engin hamingia ng ekkert annað en eymd í nærveru þess manns, sem eyðilavði líf All- egru minnar á svo níðingslegan hátt, sem hann gerði." Þegar Byron var dýrðlegur gerð- ur i lofi fiöldans fyrir þátt sinn í s'álfstæði Grikklands, vildi Claire ekki taka þátt í slíku. Við ensk»n gest, sinn lét hún þessi orð falla: ..Hann kastaði heilmiklu af pen- ingum í Grikki til þess að slá sig til riddara sjálfan." Þegar hún var sjötíu o.g eins árs að aldri. lifði hún síðasta undur og æsing ævi sinnar. Sá orðrómur gaus upp, að Allegra hefði ekki dáið í klaustrinu, heldur hefði Byron upp diktað þetta allt til að losa sig við Claire. Nú hóf hún samt rannsókn í góðri von. Þegar Trelawny frétti af þessu, skrifaði hann Claire kuldalegt ■ en þó skynsamlegt bréf. „Ef ég væri á Ítalíu, mundi ég lækna þig af fráleitri ímyndun þinni viðvíkjandi Allegru. 'Ég mundi fara í klaustrið og velja þar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.