Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 110

Úrval - 01.04.1974, Blaðsíða 110
108 URVAL þess að benda á hlægilega róman- tískan uppgerðarsvip hans. En hann gerði ekkert til að tryggja eiginkonu sína fyrir tildri hans og sýndarmennsku og íullyrti við vini sína, að samband svona pars mundi ekki verða langlíft. „Þau hvorki óska þess né vilja það,“ sagði hann. „en þau njóta bæði tvö þess ótta og þeirrar at- hygli, sem þau vekja.“ Caroline, sem var öll á valdi ástríðna sinna, missti alla mótstöðu og sjálfsstjórn. Væri hún í sömu veizlu og Byron, hékk hún við arm hans. Væri hann í veizlu, þar sem hún var ekki boðin, þá beið hún úti meðal vagnstjóra og götulýðs, unz hann álpaðist út og hún komst í vagninn með honum. Brygðist koma hans einn einasta dag, dulbjó hún sig sem hestasvein, klæddist meira að segja karlmanns buxum og lagði leið sína til bæki- stöðva hans. Hún samþykkti hverja ósk hans. Hann taldi hana á að hætta við bók menntaklúbbinn. Hún gerði það. Hann sagðist fyrirlíta valsinn, sem þá var mest í tízku. Hún hætti að dansa. Þegar móðir hennar og tengda- faðir tóku saman ráð um að binda endi á samband hennar og Byrons, sagðist hún mundu flýja með hon- um. Tengdafaðir hennar, Melbourne lávarður, æpti bálreiður: „Farðu þá bölvuð, en ég býst ekki við, að hann vilji þig með sér.“ Með ekka þaut hún út úr húsinu og niður eftir Pall Mall. Eftir að hafa falizt í búð, tók hún sér va?n til Kensington. Þar pantsetti hún ópalhring fyrir 20 gíneur, fékk sér herbergi á leigu, gerði áætlun um að komast til Portsmouth og ásetti sér að fá far- miða með fyrsta skipi í hvaða átt, sem vera skyldi. Seinna sama dag, þegar Byron hafði fengið fréttirnar frá fjöl- skyldu hennar, kom hann þangað, sem hún var í leiguherberginu, og þar hjálpuðust þeir að, hann og vagnstjórinn, að þröngva henni til að snúa aftur og hætta við ferðina. Hún fór svo heim, eftir að Lamb hafði lofað að fyrirgefa henni. Byron var nú að verða uppgef- inn á æðisköstum og fáránlegum uppátækjum Caroline. Hann ákvað hlé á samvistum þeirra. Það skyldi gert á átakaþrunginn og ruddaleg- an hátt. Hann hóf samband við augna- bliksvinkonu Caroline, fertuga frú að nafni Lafði Oxford. Yfirkomin og þjökuð dyngdi hún vfir þau bréfum — reiðiþrungnum skammarbréfum. Þreyttur, örmagna og ákveðinn að slíta öllu sambandi við Caroline, þótt ekki bætti um með Lady Ox- ford, ritaði hann Caroline á ósvíf- inn hátt: „Lafði Caroline, ég er ekki fram- ar elskandi þinn. Þú neyðir mig til að iáta það með þessari óvenjulegu ofsókn.“ ..Mundu, að ég er hrifinn af ann- arri. Ég mun ávallt geyma í þakk- látum huga þær stundir, sem að- dáun þín hefur veitt mér. Ég mun áfram vera vinur þinn, ef þín tign
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.