Úrval - 01.05.1978, Qupperneq 40

38
ÚRVAL
mótum verða ekki varir við aðhald og
afskiptasemi af slíku tagi. Það fer
fram fyrir og eftir mótin og utan við
sýningar- og keppnissvæði.
Þrátt fyrir aðhaldið og reglurnar
verða ,,slys”. Nýir smitsjúkdómar
berast með hestum til heimalandsins.
Dæmi um slíkt er hrossainflúensa,
sem barst til Noregs við slíkt sam-
band fyrir fáum árum. Þó hafa Norð
menn mun strangari reglur en sumir
aðrir við flutninga á lifandi gripum
landa á milli.
Sumir smitsjúkdómar í hrossum
eru svo skæðir, að hætta getur fylgt
reiðtygjum og reiðfötum þeirra, sem
mótin stunda. Eftirlit hefur verið haft
með því að slíkur búnaður sé sótt-
hreinsaður við heimkomu, en sjálf-
sagt fer eitthvað af slíku fram hjá eft-
irliti og má vænta ,,slysa” hér, þegar
skilningur manna á varúðarráðstöf-
unum og vilji manna til að fara eftir
þeim dofnar. Leiðirnar eru ýmsar til
smitburðar. Dæmi um það er eftir-
farandi: Nýlega kom hingað til lands
erlendur hestamaður. Hann hafði í
fórum sínum átekna dós af múkk-
áburði. Ofan í áburðinum og upp um
veggi dósarinnar voru hrosshár, sára-
hrúður og óhreinindi, sem hann
hafði borið þannig með fmgri af
hrossum sínum erlendis og ætlaði
hann sér að smyrja þessu á hross vina
sinna og kunningja hér á landi,
vitanlega í þeim góða tilgangi að
lækna þau með þessu nýja töfralyfí.
Þess þarf varla að geta, að áburður
þessi er vel þekktur hér og notaður af
íslenskum dýralæknum. Vinar-
greiðinn hefði getað orðið dýr, ef
dósin hefði ekki verið gerð upptæk
(Nýjar sýklategundir og maurar,
ónæmar fyrir töfralyfinu). Fræðsla til
almennings um þessi efni er nauðsyn,
en erfíð fáum dýralæknum. Við
eigum enga sóttkví fyrir hross og
aðstaða til rannsókna á smitandi
hrossasjúkdómum og baráttu gegn
þeim er lítil sem engin hér á landi,
enda hefur ekki þurft á slfku að
halda, nema vegna vissra prófa á
hrossum sem flutt eru utan. Enginn
veit þó til þess, að sjúkdómar þeir,
sem prófað er fyrir hafí fundist á
Islandi. Heilbrigðisyfírvöld í löndum
þeim, sem héðan kaupa hross krefjast
þó þess að prófín séu gjörð vegna
eigin öryggis. Sjálfsagt er að verða við
því sem kaupandinn óskar. I flestum
öðrum löndum en íslandi er rann-
sóknaraðstað og vel þjálfað starfslið,
sem er viðbúið að takast á við
faraldra, sem upp kynnu að koma í
kjölfar innflutnings.
Við innflutning á lifandi dýrum er
alltaf tekin áhætta, hversu víðtækt og
vel skipulagt sem eftirlitið er og þrátt
fyrir margbrotnar og dýrar rannsóknir
fyrir og eftir innflutning.
Hægt er að skrifa lista með tugum
sjúkdómsvalda, sem aldrei hafa
fundist hér á landi í neinni búfjár-
tegund en gera usal eða hafa fundist á
nágrannalöndum okkar, meginlandi
Evrópu, Bandaríkjunum og raunar
hvar sem borið er niður. Þessir
sjúkdómsvaldar gætu borist heim