Skírnir - 01.01.1876, Page 19

A LÞJÓÐASAMROMUR.
19
og ýmsir fóru a8 leika þetta eptir henni, og heppnaSist vel, og
andatrúendurnir fjölguBu ár frá ári, svo undrum gegndi. Andatrú-
endur skiptast í marga flokka. Sumir eru andasjáendur, sumir
svefngöngur, sumir segulsvæfendur og margt fleira, allt eptir því,
hvernig þeir sjá eBa sýna andana. Allir bafa þeir þá trú sam-
eiginlega, að sál mannsins sé eiginlega tvískipt, sál og „peri-
sprit". þaB er nokkurskonar hamur sálafinnar, er samtengir
hana viS likatnann. A nóttunni skilur sálin haminn eptir í
líkamanum, og fer sjálf kynnisför til annara systra sinna
upp f ljósvakann. þetta er svefninn. þegar maBurinn deyr,
tekur sálin haminn meB sér, „og þa<5 er honum aB þakka, a&
vér getum séB og taiaB viB framliBna í sama líki og jafnvel í
sömu fötum sem í lifanda lífi“, segja andatrúendarnir. Sálarham-
urinn (perisprit) er nú líka orBinn aBalatriBiB í andatrúnni, og
í honum vitja sálir framliBinna ættingja sinna og vernda þá frá
öllu illu. A samkomu þessari var þó gengiB enn lengra. Einn
af frægustu efnafræBingum Englendinga, William Crookes, sagBi,
aB hin fræga mær, Kate Fox, hefBi líkamlega birzt sér í tungl-
skini á náttarþeli í garBinum sínum. NáttúrufræBingurinn Robert
Wallace var þar viB, og sá þetta, og til sönnunar sýndu þeir
ljósmynd, sem þá var tekin af þeim Crookes og Kate Fox.
Margir fleiri komu á fundinum meB þesskonar Ijósmyndir, þar
sem hvítar vofur sáust á myndunum viB hliBina á þeim, sem
myndin var eiginlega af, og hver um sig þóttist þekkja þar ætt-
ingja sinn. þctta þótti andatrúöndum bezta sönnun fyrir sínu máli,
og ákváBu aB reyna aB ná sem flestum, til aB færa vantrúuBum
mönnum meB því heim sanninn. þýzkur eBlisfræBingur einn, dr.
Konrad, sýndi þar ýmsar tilraunir meB segulsvæfingum. þaB er
þannig, aB maBur lætur „medium“ e&a meBalgöngumanninn setjast
á stól og horfa beint á fingur sinn, sem maBur heldur rétt viB
augun. þegar hann hefir gert þaB nokkra stund, missir hann
allan mátt og sofnar meB opnum augum. Eptir nokkra stund
bærast varirnar, og hann svarar spurningum, sem fyrir hann eru
lagBar. þetta á nú aB vera andinn, sem talar í gegnum hann.
SíBan vaknar maBurinn, og veit ekki af neinu, og er eptir litla
stund jafnhress og áBur. þýzkur læknisfræBingur einn, dr. Stein,
2*