Skírnir - 01.01.1876, Page 47

AF ÍRUM.
47
landher og sjóher um 535,000. — Eins frumvarps viljum vér
enn geta, enda þótt þa8 ekki næ8i lagagildi í Jetta skipti. J>a8
var eptir Forsyth nokkurn, og fór fram á, að konur, sem sjálfar
hefSi ofan af fyrir sér og réSi eignum sínum, fengi kosningar-
rétt til neSri málstofunnar, einsog þær hefbi hann til sveita-
og skólastjórnar. Frumvarpi þessu var tekiö vel af mörgum,
og bæSi Disraeli og Gladstone gáfu átkvæSi sitt meS því, en
þó var þa8 fellt meS 187 atkvæSum gegn 152. Forsyth tók
þetta þó sem sigur, og býst viS, aS vel muni fara næst, er máliS
kemur til umræSu. Englendingar eru og manna frjálslyndastir í
þessari grein, aSrir en Svisslendingar, sem í mörgu öSru.
Af írum eru fá söguleg tíSindi aS segja; hagur þeirra situr
viS sama horfiS og áSur í stjórnarefnum, en ekki spara þó „heima-
stjórnarmenn“ kapp og deilur á þingi, og mótbárur gegn öiium
frumvörpum, er frá hálfu stjórnarinnar koma. A óspektum
bryddir opt líka á Iriandi sjálfu, einkum í vesturhlutanum; fundir
eru óspart haldnir, menn æfðir í vopnaburSi til aS verjast Eng-
lendingum, ef í hart slægi, og ýmsir óaldarflokkar fara fram og
aptur um landiS meS ráni og gripdeildum. þetta er þó ekki nema
barnaleikur hjá því, sem áSur var, meSan Feníar voru í aigleym-
ingi sinum, en dagar þeirra eru nú hérumbil taldir, og margir
þeirra sitja vei geymdir í myrkvastofum Englendinga. Irar gera
á hverju ári margar tilraunir aS fá þá lausa, en þar er stjórnin
hörS í horn aS taka, og þeim vinnst ekkert á. Englendingar
hafa um nokkur ár haft her manns þar vestra til aS vaka yfir
óeirSum, og hefir þaS mælzt mjög illa fyrir hjá írum. þing-
menn þeirra bera sig upp undan þessu á hverju þingi, og í fyrra
unnu þeir svo mikiS á, aS Disraeli kallaSi heim helraing liSsins
í byrjun ársins, en lagSi þó skömmu seinna frumvarp fyrir þingiS
um sama efni. þaS var raunar í flestum atriSum vægara, en
lögin, sem áSur giltu, en Irar stóSu þó fast á móti, og margir
af framfaramönnum meS þeim. því verSur heldur ekki ueitaS,
aS þaS er hörS kenning fyrir íra, aS stjórnin skuli þykjast þurfa
her manns til aS halda þeim í skefjum. Bardaginn var líka
harSur á þinginu, máliS var rætt í samfleyttar fimm vikur nálega
á hverjum degi, og endirinn varS sá, aS Disraeli neyddist til aS