Skírnir - 01.01.1876, Page 66
66
FRAKKLAND.
sig var um a<3 gera, a5 verSa sem fjölmennastir. Mest kvaö
að aðgerðum þeirra þjóðvaldsmannanna og keisaramanna, enda
hafa þeir báðir langtum fleiri áhangendur út um landið, en
hvorir hinna flokkanna, Orleaninga og lögerfðamanna, sem varla
hafa annað gert, en hlaupazt á milli hinna. Keisaravinir eru
orSlagSir fyrir lag sitt aS fá menn á sitt mál, og hafa lengi
veriS grunaSir fyrir svik og pretti í þingkosningum, enda hafa
þeir optar en einusinni fengiS aS heyra þaS hjá þjóSvaldsmönnum ;
í Bourgoingsmáiinu, sem getiS var um í fréttunum í fyrra, biSu
keisarasinnar aigerSan ósigur. J>jóSvaldsmenn tóku hér svo fast
í strenginn, og sýndu og sönnuSu svo pretti þá, sem beitt hafSi
veriS viS kosninguna, aS nálega allur þingheimur varS á þeirra
máli. Bourgoing var kominn á þing, áSur en máliS varS út-
kljáS, því Mac Mahon hafSi fyrir sitt leyti tekiS á móti kosn-
ingu hans, en þaS fór allt aS einu. Kosningu hans var hrundiS
meS fjölda atkvæSa, bvernig sem þeir Rouher , Raoul Duval og
Haentiens, foringjar keisaravina, töluSu hans máli. þetta var
þó ekki nema byrjunin til orustunnar. Skömmu seinna lagSi
nefnd sú, sem þjóSvaldsraenn höfSu í byrjun þingtímans fengiS
setta til aS rannsaka brögS og vélar keisaravina, og hvort nokkur
hæfa væri fyrir leyndarnefnd þeirri, sem vinstri flokkurinn sag&i,
að þeir hefSi til aS koma fram sínum málum. MótiS var fjarska
fjölmennt, og allir keisaravinir mættu, því aS hér var búizt viS
harSri rimmu. Savary hét formaSur nefndarinnar og framsögu-
maSur, og bar hann margt óþvegiS fram um aSferSir keisara-
vina. Hann hafSi mörg bréf meSferðis, sem sjá mátti af, aS
þeir höfSu erindisreka sína út um allt land til aS snúa mönnum,
og telja fyrir þeim kosti Napóieons keisarasonar, og ótal bréf
hafSi hann í höndum frá lærBum og leikum um allt landiS, sem
báSu um mynd prinzins og fleiri þesskonar menjar, til aS hugga
sig viS í fjarveru hans. Rouher og fleiri af keisaravinum
stigu þvínæst upp í ræSustólinn, og kváSu þetta eintómar
lygar um erindisrekana, og hitt kvaS hann óþarfa af nefndinni
aS hera upp, er öllum væri kunnar vinsældir prinzins þar í
landi. Eptir þaS lét hann dynja skammirnar á þjóbvaldsmönn-
um, einkum hinum frekari af þeim, og kvaS þá miklu hætt-