Skírnir - 01.01.1876, Qupperneq 81

NÝTT BÁÐANEYTI.
81
menn nr honum í ráSaneyti sitt. Hann fór þess fyrst á ieit vi8
Casimir Périer, en hann heimtaSi fleirum vikiS úr ráðaneytinu,
og gat ekki komið sér saman viS Mac Mahon, svo Dufaure varS
aS sleppa honum, og reyna viS aSra. þessir komu svo nýir í
ráSaneytiS: Fourichon, aSmíráll fyrir flota og sjóvörnum, Ricard
fyrir innanríkismálum, Waddington fyrir kennslumálum, Chri-
stophle fyrir vinnu- og verknaSarmálum, og Teiserenc de Bort
fyrir verzlunarmálum. Decazes, Cissey og Léon Say héldu því,
sem þeir höfSu áSur. Dufaure sjálfur, sem hélt dómsmálunum,
einsog áSur, tók og viS kirkjumálum , því Waddington, sem eig-
inlega átti aS hafa J>au, er prótestant. Allir voru þessir teknir
af hinum stilltari þjóSvaldsmönnum, og tveir þeirra: Wadding-
ton og Teiserenc de Bort hafa veriS ráSgjafar hjá Thiers áSur.
Allir hinir nýju ráSgjafar líkuSu vel, enda má telja l>aS víst,
aS J>eir beri sig saman viS Thiers í öllum hinum stærri málum,
og neyti viS ráSa hans, einsog Casimir Périer sagSi viS Mac
Mahon áSur, er hann átti aS taka viS innanríkisstjórninni. Ekki
vita menn ennþá meS vissu, hvernig Gambetta og hans flokkur
muni snúast' viS hinum nýju ráSgjöfum, en þaS skiptir miklu
t>ví sjálfur stendur hann ofarla hjá alþýSu í áliti, og hefir öflugan
flokk meS sér nú orSiS. Daginn áSur, en l>ingi8 var sett, kallaSi
Gambetta saman fund af sínum liSum, bæSi úr fulltrúaþinginu og
öldungaráSinu, og var þaS hátt á þriSja hundraS manns; þeir
ákváSu þá í einu hljóSi, aS styrkja ekkert ráSaneyti Mac Mahons,
sem ekki væri einlægir þjóSveldismenn í og framfaramenn, og fylgdi
fram þeim málum, er fundarmönnum væri mest annt um. Gam-
betta hélt og tölu í Lyon um þaS leytiS, og sagSi þar skýrt
frá, hver þau mál væri; hann talaSi þungum orðum til klerka
og klerkavina, og mótmælti mjög þeim lögum, er þjóSþingiS
hafSi áSur gefiS út um æSri kennslustofnanir, sem ekki þurfa aS
standa undir umsjón stjórnarinnar. „Klerkar hafa síSan reist
hverja háskólamyndina ó fætur annari, og nota rétt sinn herfilega“,
sagSi Gambetta. Hann vili fyrir bvern mun af nema þenna rétt,
leggja yfirumsjónina undir stjórnina , og nema þaS úr lögum, aS
háskólar þessir hafi hver um sig rétt til aS sæma menn vísinda-
legum nafnbótum. AnnaS var þaS, aS kalla burtu her þann
Skírnir 1876.
6