Skírnir - 01.01.1876, Side 89

STJÓRNARSKIPUN OG FL.
89
standa fyrir þeim skuldum, sem eru, og af þessu leibir, aS skattar
eru mjög lágir á Svisslandi, og þeim variS einungis til þess, sem
þarflegt er, til skóla, járnbrauta og fl. — Landsbúar eru flestir vel
megandi ogjkunna vel aS fara meS fé sínu, og þess munu óvíSa
dæmi, aS menn gefi annaS eins stórfé til almenningsþarfa, sem
þar. Akuryrkja er þar eigi mikil, því landiS er mjög fjöllótt,
en kvikfjárræktin er aS því skapi meiri, og hagar þar til eins og
á íslandi aS því leyti, aS beitilönd eru þar góS í fjöllunum.
ISnaSurinn er þar í bezta lagi, og einkum unnin viSarull;1 úr-
smiSjur ern þar og mjög miklar, og eptirtektaverSar fyrir þá sök,
hvernveg vinnunni er skipt niSur. {>aS er heil iSnabargrein
aS búa til aSeins eitt hjól, eina fjöSur o. s. frv. í sigurverki.
Járnbrautirnar á Svisslandi eru mjög margar, og allar eign ein-
stakra manna, og allt er gert til aS létta samgöngurnar í fjall-
löndum þess. Nú þessi árin eru þeir og fleiri þjóSir aS vinna
eitt stórvirkiS, sem án efa verSur taliS eitt meS furSuverkum
heimsins, þegar þaS er fullbúiS. þaS eru járnbrautargöngin,
sem veriS er aS grafa gegnum St. GottbarSsfjalliS í Svisslandi,
og. bráSum verSur lokiS. Ógrynni fjár hefir veriS lagt i þetta
fyrirtæki, enda hefir þaS gengiS fljótara en flesta varSi. Menn
vinna dag og nótt, og borvélarnar ganga meS gufuafli inn í bergin.
þar sem göngin hverfa inn í fjalliS aS norSanverSu, stóS lítill
bær aS nafni Geschenen; haun hefir á skömmum tíma orSiS aS
stórstaS, og stórar byggingar risiS þar upp næstum daglega fyrir
verksmiSjur, forSabúr, gistihús o. s. frv. Og langt í burtu er
því líkast sem þrumu lysti niSur, þegar veriS er aS sprengja
klettana í göngunum, enda starfa þar tvær þúsundir manna á
hverjum degi. Hinum megin viS fjalliS, í Airolo, gengur ekki minna
á. Seint í júlímánuSi í fyrra varS þó hlé á þessu um stund, því
aS eina nóttina, þegar minnst varSi, lögSu allir steinhöggvararnir
niSur vinnu sína, og kröfSust meiri launa; þeir vildu og sjálfir
hafa á sinu valdi aS kaupa matvæli, því þaS þótti þeim ódýrara.
ForstöSumaSurinn neitaSi þessu, og fóru þeir þá í dyrnar á
ganginum, og vörSu þær svo enginn komst inn. Hér var ekki
gott viSgerSar, því forstöSumennirnir höfSu ekki nema fáeinum