Skírnir - 01.01.1876, Side 96

96
SPÁNN.
og var þa8 hérumbil síSasta borgin, sem Karlungar áttu eptir.
Alfons konungur var £á nýkominn til hersins og héldu þeir Que-
sada og hann sigurinnreiS í "þá borg. Af Karli „konungi“
fóru fáar sögur, fyr en hér var komiS. Hann hafSi eigi brugðiS
vananum, og hafSi í engum bardaga veriS alla þessa styrjöld út;
nú er hann sá, aS menn hans féllu unnvörpum, og sigurs var ekki
lengur aS vænta, þótti honum hyggilegast, aS koma sjálfum sér
úr allri hættu, og tók á rás undan viS fáeina menn; fór hann
huldu höfSi um hríS og komst viS illan leik inn á Frakkland.
J>egar þangaS kom, baS Frakkastjórn hann aS hafa sem minnsta
viSdvöl þar, og hraSaSi hann því förinni, sem mest hann mátti,
norbur um Frakkland, og tók sér siSan far yfir sundiS til Eng-
lands, og steig á land aS Fólksteini (Folkestone). Var honum
þar tekiS meS ópi og illum látum af skrílnum, og hélt hann því
sem hraSast þaSan, og alla leiS til Lundúna, og þar situr hann
enn. Leifarnar af her hans söfnuSust flestar saman við Alsasua
í NorSnr-Navörru, milli Tólósu og Pampelónu. Primo de Rivera
settist nú fyrir flokkana, og rak þá á undan sér austur á viS,
og gáfust margir upp á leiSinni. Loks kom Martinez Campos
þeim i opna skjöldu aS austan; voru þeir þá allir teknir hönd-
um. Á víS og dreif voru ennþá smáflokkar, en þaS leiB ekki á
löngu áSur en þeir höfSu allir lagt niSur vopnin líka. Styrjöldin
var þá loksins á enda, og tók allur landslýSur því meS mesta
fögnuSi, einsog nærri mátti geta. Alfons konungur hélt síSan af
herstöSvunum meS allan herinn subur um land til Madridar, og
hélt sigurinnreiS í nálega hverja borg. AlstaSar var honum og
her hans tekiS meS gleSiópum og þakklæti fyrir aS hafa leyst
ættjörSina undan þessum þungbæra ófriSi, og veitt mönnum aptur
friSinn, sem landslýSur hatSi svo lengi þráS.
Fyrri Karlungastyrjöldin hófst í október 1833, og stóS yfir
í næstum sjö ár; síSan hefir þjóSin spænska næstum aldrei
haft friS á sér fyrir þessum óróaseggjum. Sá Karl, er fyrst hóf
ófriSinn, lét eptir sig þrjá syni, er allir vildu berjast til ríkis,
og gerSu opt miklar óspektir. Einn þeirra, Karl „sjötti“, kom
loksins stóru upphiaupi af staS í Tortósu (3. okt. 1860), en þaS
var bælt i tima, og hann og bróSir hans Ferdinand dóu rétt á