Norðurljósið - 01.01.1982, Page 45

Norðurljósið - 01.01.1982, Page 45
NORÐURLJÓSIÐ 45 við gengum að útidyrunum, sagði hann eitthvað á þessa leið: Það verður tilhlökkunar efni að koma inn á heimili mannsins, er skrifaði bókina: Hþm sanni lœrisveinn. Mér fannst eins og köld vatnsgusa steyptist yfír mig. Mér flaug strax í hug, hvað hann mundi segja, er hann kæmi inn í hin ýmsu herbergi í húsinu. Mér fannst sem hann héldi, að allar eigur mínar ættu að vera í beinu sambandi við Krist. Ef svo væri ekki, þá væri það ónauðsynleg eyðsla, sem vitnaði um hjartaharðúð mína og eigingirni, þegar litið væri á, hve neyð heimsins væri mikil. Innri friður minn var gersamlega rofinn. Þegar ég sneri lyklinum í skránni, hugsaði ég með mér: Hvers vegna kvíðir þú því svo mjög, hvað þessi ungi maður heldur um þig? Það er Drottinn Jesús, sem þú átt að þóknast. Hann sér alltaf heimili þitt. Hvað sér hann þar í dag eða daglega? Ég hugsaði um það, sem W. V. Grant sagði einu sinni: Það er áreiðanlegt, að hið eina, sem hefur úrslitaþýðingu, er það, hvernig það lítur út í nærveru Drottins. Þetta varð til þess, að mér leið enn verr. Nú leiddi hvað af öðru. Ég fór að hugsa mér, að ég tæki Drottin Jesúm heim í hús mitt. Gestur minn var ekki lengur þessi ungi, alvarlegi lærisveinn heldur Meistarinn sjálfur. Nú var hann ekki einungis hirðir minn og frelsari, heldur einnig rannsakari minn. I nálægð hans sá ég hlutina á allt annan hátt en ég hafði nokkru sinni séð þá fyrr. Aður en við förum þessa hringferð okkar um húsið, skulum við athuga það, að ekki er allt, sem ég lýsi, nákvæm lýsing á heimili mínu, heldur hef ég með vilja heimfært upp á sjálfan mig það, sem Drottinn Jesús getur séð á venjulegu heimili trúaðs manns. Forstofan. Utidyrahurðin var nú opin, og við komum inn í forstofuna rúmgóðu. Beint framundan okkur stóð borð, sem var í mínum augum mjög dýrmætt. Það var forngripur. A því lágu banka- bækur mínar, hlutabréf og tryggingaskjöl. Ég hafði áður um daginn tekið þau úr eldtraustum skápi til þess að athuga þau. Það gaf mér öryggis tilfinningu að gæla við það, sem þú veist, að er mjög ótryggt og alltaf að breytast í heimi þessum. Ég hafði farið í flýti út úr húsinu og í ógáti skilið þetta eftir á borðinu.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160

x

Norðurljósið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Norðurljósið
https://timarit.is/publication/128

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.