Norðurljósið - 01.01.1982, Síða 147

norðurljósið
147
á einni samkomu. Ég hafði nú ekki sótt mikið kristilegar sam-
komur. Þó hafði það komið fyrir, en mér virtist það ekki hafa
mikil áhrif á mig. En samkvæmt því sem stóð í biblíunni, hafði
ég gert margt, sem hún segir um að þeir, sem slíkt gera, munu
ekki erfa guðsríki. Svo kom þetta smásaman, að ég fór að halda
mér frá því, sem rangt var. Síðar sá ég alltaf betur og betur, hversu
mikill syndari ég var, svo að það eitt dugði ekki að hætta við hitt
og þetta, Ijóta synda vana, sem ég hafði tamið mér. Ég komst í
það sem menn kalla syndaneyð eða eins og biblían orðar það:
Andi Guðs sannfærði mig um synd, réttlæti og dóm. Það varð
eins og stendur á einum stað í Passíusálmunum: „O, hvað
syndin afskapleg er allt þetta leiðir hún af sér.“ Og það er
svo sannarlega, þegar maður sér ranglætið og syndina í lífi sínu
eins og það er og eins og Andi Guðs uppmálar það fyrir mann-
inum, þá sér maðurinn, að syndin er afskapleg. Og svo þegar
hann hugsar um það, að Kristur, sonur Guðs, varð að deyja á
krossinum til þess að borga fyrir syndir okkar og gefa sitt blóð
til syndafyrirgefningar. Ég álít það, að fyrstu áhrifin hjá mér
hafí nú komið frá biblíunni. En svo var líka bróðir minn
trúaður maður og móðir mín. Svo þegar ég komst í syndaneyð,
þá voru þau að segja mér margt, sem gat orðið mér til hjálpar.
Mér fannst ég vera svo mikill syndari, að það væri nú ekki mikil
von um mig, enda þekkti ég nú ekki svo mikið í biblíunni um
fyrirgefningu Guðs vegna Jesú Krists. En þar á eftir man ég
eftir einu atviki sérstaklega. Ég kann mikið úr Passíusálmunum
vegna þess, að móðir mín kenndi mér það, og ég las þá líka
sjálfur. Þar segir í einu versinu „Brot þín skalt bljúgur játa en
bið þó Guð um náð af hjarta hryggur gráta og heilnæm þiggja
ráð, umfram allt þenktu þó, að son Guðs bar þínar syndir og
svo þú miskunn fínndir, saklaus fyrir sekan dó!“ Svo var það
líka að ég kom einu sinni saman með bræðrum, bróður mínum
og öðrum, Jóni Betúelssyni á Bræðraborgarstíg 34. Við
töluðum þar saman og svo lásum við saman í Jóhannesarbréfí.
Eg man sérstaklega eftir þessum orðum. Þau urðu mér til
mikillar blessunar. Þar stendur: „Og jafnvel þó einhver
syndgi þá eigum vér ámaðarmann hjá föðurnum Jesúm Krist
hinn réttláta og hann er friðþæging fyrir syndir vorar og ekki
einungis fyrir vorar syndir heldur líka fyrir syndir alls