Réttur - 01.01.1955, Síða 7

RÉTTUR
7
Marshallhjálpin tök Bandaríkjanna á öðrum auðvalds-
ríkjum, því að með henni fengu þau aðgang að hráefna-
lindum aðildarríkjanna og víðtækan íhlutunarrétt um efna-
hagsmál þeirra.
1949 var Atlandshafsbandalagið stofnað, en með því eru
hin hikandi Vestur-Evrópuríki bundin í stríðsfélag við
Bandaríkin. 1950 hófst Kóreustyrjöldin. Með henni náði
kaldastríðið hámarki sínu, og munaði þá minnstu, að úr
yrði heimsstyrjöld. Bandaríkin höfðu um það leyti safnað
miklum birgðum af kjarnorkusprengjum, en Ráðstjórnar-
ríkin voru nú einnig tekin að framleiða slík vopn. Æstustu
stríðssinnum Bandarikjanna þótti þvi sem nú væri annað-
hvort að hrökkva eða stökva. En bandaríska þjóðin var
andvíg styrjöld, og hin gætnari öfl höfðu yfirhöndina.
Þegar hér var komið, höfðu kraftahlutföllin milli auð-
valds og sósíalisma þegar raskazt stórlega auðvaldslönd-
unum í óhag.
Fjölmennasta þjóð veraldar hafði brotið af sér hlekki
gerspillts skipulags og gengið undir merki sósíalismans.
Þar með var meira en þriðjungur mannkynsins komin í
þá fylkingu. Þessi 600 milljóna þjóð gekk nú að því af
dæmafáum dugnaði og eldmóði að byggja upp nútíma-
atvinnulíf í landi sínu og naut til þess hinnar mikilvægustu
tækniaðstoðar Ráðstjórnarríkjanna.
Sjálf höfðu Ráðstjómarríkin unnið stórvirki á þeim
fimm ámm, sem liðin vom frá stríðslokum. Á ótrúlega
skömmum tíma höfðu þau reist borgir sínar úr rústum og
reist við atvinnuvegina. 1948 fór iðnaðarframleiðslan fram
úr framleiðslumagni síðasta ársins fyrir stríðið og jókst
síðan óðfluga. 1950 var hún orðin 73% meiri en 1940.
Á þessu tímabili höfðu Ráðstjómarríkin, eins og áður er
sagt, leyst upp á eigin spýtur þann vanda að gera kjarn-
orkusprenju, og vora reyndar ekki liðin nema tvö ár frá
stríðslokum, er Molotoff lýsti yfir því, að Bandaríkin væru
ekki lengur ein um að eiga atomvopn.
Alþýðulýðveldin í Austur- Evrópu höfðu einnig dafnað