Réttur - 01.01.1955, Qupperneq 20

20
RÉTTUR

með ,,gæunum“ heldur hugsar um að spara og leggja plön,
Ó Ann þú veizt ekki hvað ég er agalega hamingjusöm.
Baddi er að koma í bæinn og ég má til að hætta en ætla
að bæta við þetta seinna, áður en ég sendi það.
Nú er verkfallið byrjað Ann og pabbi er í því, það er
voða mikið verkfall — næstum alsherjar held ég. Og við í
mjólkurbúðunum verðum með. Er það ekki spennandi?
Hugsaðu þér þessa bandítta sem vilja ekki borga verka-
mönnum svolítið meira kaup og þó eru þeir búnir að fresta
verkfallinu um næstum þrjár vikur svo þeir gætu samið.
En þeir skulu verða að láta undan, okkar menn eru svo
margir og þeir á Vellinum ætla að gera samúðarverkfall —
og hvar standa þeir þá? Því þar er allt mest áríðandi.
Jæja, ég skrifa þér ekki meira að sinni. Vertu bless
elskan.
Reykjavík......
Elsku Anna.
Thank you very much fyrir bréf þitt. Ég skal skrifa
Anna til að geðjast þér, en mér þykir nú Ann fallegra. Og
Baddi segir að við ættum að venja okkur á að sleppa sem
mest endingum og beygingum og þesskonar gömlu drasli
úr málinu og líkja sem mest eftir enskunni sem er það eina
mál sem reglulega siðaðir menn geta verið þekktir fyrir
að tala, og á því sé hægt að segja allt — bókstaflega allt,
en þú verður að játa að íslenzkan er orðin hræðilega úr-
elt og ekki hægt að segja á henni líkt því allt sem nútíma-
fólk hugsar. Og hann segir að við ættum að taka sem mest
upp skammstafanir og styttingar í staðinn fyrir langar
setningar og hafa heldur myndir í blöðum en þetta eilífa
leiðinlega lesmál sem enginn nennir að lesa og enginn
skilur. Baddi segir að það sé evolsjón eða eitthvað svoleiðis,
ég á dálítið bágt með að muna sum þessi orð, en Baddi
kann þau öll — hann er svo gáfaður, ó ég elska hann Ann
og mér dreymir hann á hverri nóttu.