Andvari

Árgangur

Andvari - 01.01.1979, Síða 53

Andvari - 01.01.1979, Síða 53
ANDVARI SÍNUM AUGUM LÍTUK HVER Á SILFRIÐ 51 framt dýrustu menntun er að fá. Það eru engar smáræðis upphæðir, sem efna- menn greiða fyrir uppihald sona sinna við háskóla í Ziirich, London, París eða Neapel. Hagnaður þessarar fjárfesting- ar felst í því, að synirnir eru teknir fram yfir alla, sem hafa lesið heima. Peningar eru einnig afgerandi, þegar um er að ræða heilsu manna og öryggi í ellinni. Að vísu fá þeir sem eru í stétt- arfélögum og hjá því opinbera ókeypis læknishjálp, en læknar sjúkrasamlags IKA rækja starf sitt svo vélrænt, að all- ir sem þjást af alvarlegum sjúkdómum verða að leita til sérfræðinga. Almenu- ingssjúkrahúsin eru svo yfirfull og ófull- kornin, að þeir sem hafa efni á því fara heldur á einkasjúkrahús. í þessu verð- bólguhrjáða landi jafnast engin eili- tryggíng á við eigið fyrirtæki eða að hafa tekjur af leiguíbúðum og börn o ættingja í góðum stöðum í ofanálag. A öllum sviðum mannlífsins þurfa menn að eiga peninga til þess að ná sér í ör- ugga atvinnu, krækja í trausta tengda- syni handa dætrunum, mennta synina eða einfaldlega til þess að geta lifað vel í mat og drykk og haldið heilsu og virð- ingu meðbræðra sinna. Engan skal því undra töfravald þessa kjarna tilverunn- ar. Ríkur er „plousios" á grísku. Orðið er dregið af undirheimaguði sáðkorns- ins, Pluton, og klassisku goðsögninni um hinn blinda guð auðsins, Plutos, sem báðir eru af sama uppruna. Menn bera það líka fram með fjálgleik. Að segja um einhvern „Ine plousios" (Hann er ríkur) er virðingartákn. Lag, sem sung- ið var urn allar jarðir fyrir nokkrum ár- um og hljómaði eins og sálmalag, hafði viðkvæðið „An imun plousios!“ (Ef ég væri ríkur!). Fleiri orð voru óþörf, viðtengingarhátturinn sagði allt: þeir sem sungu voru bæði fátækir og trúaðir. ímyndunaraflið fékk lausan tauminn og sá hilla undir óendanlegar hamingju- leiðir. A Leros hef ég orðið fyrir þeirri ó- væntu reynslu að vera álitinn plousios. I æsku bjó ég við fremur þröngan kost, vegna þess að móðir mín varð snemma ekkja. Eftir að ég varð fullorðinn, forð- aðist ég fasta vinnu og embætti til þess að geta orðið rithöfundur og ráðið tíma mínum sjálfur. Þetta hefur vissulega ekki orðið til þess að skapa mér örugg- an fjárhagsgrundvöll. Þar af leiöandi hef ég ávallt orðið að lifa fábrotnu lífi og bjargað sjálfsvirðingu minni með því að líta niður á ríka fólkið. Það var því meira en lítið áfall fyrir mig að veta innlimaður í hóp hinna öfunduðu og mikilsmetnu ríkisbubba hér á Leros. Raunar treysti ég mér ekki til að vé- fengja réttmæti þess, þar sem um þrjú hundruð þúsund krónur í skattfrjálsum mánaðartekjum er svimandi upphæð á þessari breiddargráðu og býður upp á endalaust sællífi. Meðal annars get ég leyft mér að drekka bjór á hverjum degi og borða fisk eða kjöt nærri daglega. Við eigum bíl, sem er reyndar tólf ára Volkswagen og eftirsóttur lúxusbíll í Grikklandi. Þar að auki eigum við einu seglskútuna á eynni, fjörutíu ára gamla, en aldurinn er enginn ókostur, jafnvel ekki í okkar augum. Öruggasta merkið um ríkidæmi mitt er það, að ég þarf ekki að vinna handtak, sit bara daginn út og daginn inn við skrifborðið mitt og gleypi í mig rándýr nautnalyf eins og bækur. Af því að þetta þykja kannski ekki merkileg stöðutákn á Norðurlöndum, leyfi ég mér að bæta við því, sem mér finnst sjálf- um einna mest um vert, og það er að geta stöðugt stækkað og lagað húsið okkar og fegrað trjágarðinn. Lúðvík XIV. hefur naumast verið ánægðari.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148

x

Andvari

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.