Andvari - 01.01.2003, Side 27

andvari
HANNIBAL VALDIMARSSON
25
bentu á að þótt skuldir bæjarins hefðu aukist, þá hefðu arðbærar eignir
hans margfaldast um leið. Sem dæmi um afstöðu íhaldsmanna, grípum
við niður í viðtal við Sigurð Kristjánsson, ritstjóra Vesturlands sem
tekið var þremur áratugum síðar:
Um þetta leyti gerði sósíalisminn innrás í ísafjörð. Þar eins og annars staðar
skildu forystumenn hans bæjarfélagið eftir eins og flag, bæði í siðferðilegu
og fjárhagslegu tilliti. ísafjörður bíður þess aldrei bætur. Sósíalistar einbeittu
ofsóknum sínum gegn atvinnurekendum og leiddu þær til þess, að þeir sem
gátu losað sig, flúðu kaupstaðinn, en inn fluttist í staðinn fólk úr nærliggjandi
sveitum, sem átti ekki í pokahominu reynslu þerra sem flúið höfðu. Mjög
þótti mér hryggilegt að slíkur öndvegiskaupstaður skyldi hrynja í rúst á svo
fáum árum undir stjórn sósíalistanna.20
Sigurður kenndi við barnaskólann, en flutti úr bænum árið 1930. Hann
var þingmaður Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík árin 1934-1950.
Ég var auðvitað einn þeirra sem ofsóttur var af bolsévikum, því ég hafði oft
orð fyrir andstæðingum þeirra ... og ég varð þeirri stund fegnastur þegar ég
fór frá ísafirði. En eigi að síður tel ég það mestu gæfu lífs míns að ég ílent-
ist þar um tíma.21
Bolsamir svokölluðu sem réðu meirhlutanum í bæjarstjóm ísafjarðar
litu málin auðvitað öðrum augum og töldu sig vinna mörg afrek í
atvinnu- og félagsmálum. Helstu framkvæmdir bæjarins á þessum
árum voru kaup hafnarsjóðs á bryggjum og lóðum í Hæstakaupstað og
Neðstakaupstað. Eignaðist bærinn þar með umráð yfir helstu uppskip-
unarhöfn bæjarins og mikilvægum byggingarlóðum. Þá var ráðist í
byggingu nýs sjúkrahúss sem íhaldsmenn mótmæltu harðlega og
kærðu til landsstjómarinnar, en varð ekki ágengt. Sjúkrahúsið var vígt
sumarið 1925 og þykir ein formfegursta bygging á landinu, teiknuð af
Guðjóni Samúelssyni. Þar er nú safnahús ísfirðinga. Önnur fram-
kvæmd vakti ekki minni athygli. Bærinn stofnaði árið 1927 kúabú á
Seljalandi með 17 kúm. Var það gert til að bæta úr mjólkurskorti í
bænum sem var tilfinnanlegur og vegna taugaveikismits sem komið
hafði ítrekað upp í héraðinu.22 I báðum þessum málum hafði Vil-
mundur Jónsson læknir forystu.
Enn er eftir að geta þess sem mestar umræður vakti árið 1927. Það
áraði vel til lands og sjávar en á Isafirði höfðu váleg tíðindi gerst.
Helmingur alls bátaflota bæjarins hafði verið seldur burt úr bænum.