Andvari - 01.01.2003, Page 33

ANDVARI
HANNIBAL VALDIMARSSON
31
Helgi gengu á fund kennarans í Súðavík og báðu hann um að taka að
sér forystu í félaginu.35
Halldór hafði verið formaður í félaginu frá því það var stofnað. Hafði honum
verið haldið frá vinnu af þeim sökum og hafði hann þannig ekki vinnu meðan
nokkum annan verkamann var að fá í þorpinu. Þegar hann kom til mín, tjáði
hann mér að hann sæi ekki fram á að hann gæti fómað heimili sínu og fjöl-
skyldu meira fyrir félagið. Sagði hann jafnframt, að þeir félagar fengju engan
mann til að taka við félaginu eins og ástandið í þorpinu var. Þeim hefði því
dottið í hug að fá mig til forystu í félagið, af því að ég væri ekki háður
atvinnurekendum á staðnum í sama mæli sem almennir verkamenn.36
Hannibal stóð frammi fyrir því að verkalýðsfélagið yrði drepið í dróma
og barátta fólksins fyrir samnings- og félagarétti að engu gerð. Hann
ákvað að ganga til liðs við félagið og var kjörinn formaður þess árið
1930. Veturinn 1931 boðaði félagið verkfall hjá Grími Jónssyni og
varð það tilefni átaka. Þannig hagaði til að tvö skip voru væntanleg í
plássið, annað með salt og hitt með timbur. Þurfti að róa með farminn
í land á minni bátum og bera hann svo upp úr fjörunni. Þegar saltskipið
kom var ákveðið að reyna að stöðva löndunarvinnuna ef ekki væri búið
að semja við verkalýðsfélagið. Menn utan félagsins, aðallega sjómenn,
voru ráðnir í bátana en verkfallsmenn stilltu sér upp í fjörunni til að
vama þeim uppgöngu. Varð af þessu nokkur slagur í fjörunni. Hanni-
bal minntist sérstaklega vasklegrar framgöngu kvennanna sem sumar
voru dregnar á pilsunum um fjöruna. Áflogin í fjöruborðinu stóðu fram
eftir morgni, en þar að kom að bamakennarinn þurfti að fara að sinna
kennslunni. Hann fór heim, hafði fataskipti og hélt síðan til sinna
starfa. Slagurinn í fjörunni tapaðist, liðsmunurinn var of mikill þrátt
fyrir vaska framgöngu karla og kvenna í verkalýðsfélaginu. Verkalýðs-
félagið hafði hinsvegar annað tromp á hendi. Það var Alþýðusamband-
Jð. Hannibal símaði nú til þess og bað um aðstoð. Árni Ágústsson,
ungur og upprennandi verkalýðsforingi, var þegar í stað sendur til
Súðavíkur.37
Alþýðusambandið réð yfir vopni sem beygt gat marga atvinnurek-
endur. Það gat lýst yfir afgreiðslubanni á allar vörur, að og frá atvinnu-
rekendum sem ekki vildu semja við verkalýðsfélög innan sambands-
ins. Ef reynt var að brjóta þetta bann fengust skipin ekki afgreidd í
Reykjavík eða á öðrum helstu höfnum landsins, þar sem verkalýðs- og
sjómannafélög voru einhvers megnug. Ekki liðu margir dagar frá því