Andvari - 01.01.2003, Síða 64

62
SIGURÐUR PÉTURSSON
ANDVARI
flokksmenn og sósíalistar hinsvegar gott samstarf í stjórnum verka-
lýðsfélaga. Það átti við um Alþýðusamband Vestfjarða. Sveið mörgum
jafnaðarmönnum samstarf flokksins við sjálfstæðismenn innan hreyf-
ingarinnar.
Þeim öflum innan Alþýðuflokksins sem vildu breyttar áherslur og
endurnýjun í forystuliðinu óx ásmegin. Var leitað til bæði Haralds
Guðmundssonar og Emils Jónssonar um að gefa kost á sér til for-
manns. Höfnuðu þeir báðir málaleitaninni, sennilega af tryggð við
Stefán Jóhann sem neitaði að segja af sér. Það var ekki fyrr en útséð
var um að aðrir myndu gefa kost á sér í slaginn að Hannibal ákvað að
stökkva.88
Formaður Alþýðuflokksins
Mikil eftirvænting ríkti á þingi Alþýðuflokksins sem saman kom um
mánaðamótin nóvember-desember 1952. Fylgismenn Stefáns Jóhanns
töldu hann nokkuð öruggan, þó að vaxandi óánægju gætti innan
flokksins með forystu hans. Mörgum að óvörum sigraði Hannibal í
formannskosningunni með nokkrum mun. Þá gerðist það að helstu
fylgismenn Stefáns Jóhanns, svo sem Haraldur Guðmundsson, Sigur-
jón A. Olafsson, Guðmundur I. Guðmundsson og fleiri, neituðu að
taka kosningu í trúnaðarstöður flokksins, svo sem framkvæmdastjóm
og miðstjóm.89 Vinstri armur flokksins með Hannibal í forsæti fékk því
afhent öll völd í flokknum, að því er virtist. Varaformaður flokksins
var kjörinn ungur blaðamaður sem ritstýrði málgagni samvinnuhreyf-
ingarinnar, Benedikt Gröndal.
Stuðningsmenn Stefáns Jóhanns sem ekki vildu starfa með Hanni-
bal og vinstri mönnum réðu hinsvegar helstu stuðningsfyrirtækjum
flokksins, eins og Alþýðubrauðgerðinni, Alþýðuprentsmiðjunni og
Alþýðuhúsinu. Sagt er að þeir hafi skrúfað fyrir allar greiðslur til
flokksins eftir að Hannibal varð formaður. Lenti flokkurinn og
Alþýðublaðið fljótlega í fjárþröng.
Hannibal tók að sér ritstjórn Alþýðublaðsins auk formannsembætt-
isins. Sagði hann þar mestu hafa ráðið, að með því spöruðust laun rit-
stjóra, en aðrir lögðu það út á verri veg og töldu Hannibal öllu vilja
ráða einn. Atti hann að hafa rutt Stefáni Pjeturssyni úr ritstjórastólnum
til að komast þar sjálfur. Stefán, sem var fyrrum meðlimur Kommún-
istaflokksins en var rekinn þaðan á sínum tíma, var mikill bandamaður