Uppeldi og menntun - 01.01.1997, Síða 86

SKAPAR ÆFINGIN MEISTARANN?
Reynslan af vettvangi
Alda var mjög niðurdregin eftir skólaheimsóknirnar. Kennslan var ekki eins og hún
hafði búist við. Hún fann ekki þessar ákveðnu fyrirmyndir sem hún sóttist eftir.
Alda hafði fylgst með nokkrum bekkjum og nokkrum kennurum og fannst tímarnir
ekki áhugaverðir. Allt of mikill tími fór í að „ná nemendum niður". Málfræðiút-
skýringar, sem fáir virtust hlusta á, voru áberandi en verst fannst henni áhugaleysi
kennara. Þeir gerðu ekkert til að vekja áhuga að hennar mati. Svo endurtók sagan
sig í næsta tíma. Einn kennari var með heraga. Það fannst Öldu ekki betra þótt
harkan hafi virkað að því leyti að nemendur voru mjög stilltir. Skólaheimsóknir
virtust því ekki færa Öldu margt jákvætt og hún sá ekki hugmyndir sínar um
kennslu kristallast úti í skólunum.
Á fyrra æfingakennslutímabilinu fór Alda til kennara sem var mjög vanur og
talinn „góður kennari". Kennarinn talaði íslensku allan tímann sem gekk þvert á
það sem mælt hafði verið með í kennaranáminu og jafnframt á hugmyndir Öldu.
Hann hélt uppi mjög stífum aga, of stífum að mati Öldu. Kennslan var kennara-
stýrð og mikill tími fór í að hlýða nemendum yfir heimalexíuna. Skömmu fyrir
fyrra æfingakennslutímabil sagði Alda:
Ég er orðin mjög stressuð fyrir pessa æfingakennslu ... Éger svo hrædd við að vera
svona eins og þessir kennarar sem ég hef verið að horfa á, ... ég held ég neyðist til
að vera sama gribban ... Svo veit maður að maður hefur ekki sömu skoðun og
kennarinn. (A/2)
Alda fór þannig í æfingakennsluna með neikvæðu hugarfari og bjóst ekki við góðu.
Að æfingakennslunni lokinni taldi hún að æfingakennslan hefði ekki verið mjög
lærdómsrík og bætt litlu við þá reynslu sem hún hafði fyrir. Það ríkti ekki traust á
milli hennar og æfingakennarans og aðferðir hans gengu þvert á hugmyndir Öldu
um góðan kennara. Hún taldi sig ekki hafa fengið hvatningu til að prófa eigin hug-
myndir um kennslu og vantreysti börnunum til að ráða við þær.
Ég fann að ég var alltaf að hugsa um einhver hópverkefni en svo hætti ég bara við
það pvíbörnin eru ekkert vön að vinna íhópum. (A/3)
Á vormisseri fór Alda í æfingakennslu í framhaldsskóla. Fyrirfram leið henni ekki
vel, minnug fyrra tímabils. Hún taldi sig að vísu öruggari, að námið hefði fært
henni fleiri hugmyndir og fannst jafnframt að eigin hugmyndir væru skýrari. Hún
kenndi nú sjálfri sér að hluta til um hvernig fór um haustið.
í haust gerði ég ekkert, ég var þarna bara. Ég gerði ekkert sem ég hefði sjálf viljað
gera ... ég vissi líka ekki almennilega sjálfhvað ég vildi virkilega gera. (A/4)
Æfingakennarinn á vormisseri hafði oft haft nema áður. Öldu leist ekki illa á hann
sem persónu, fannst hann taka vel á móti sér, en taldi eftir samtal við hann að hún
mundi heldur ekki í þetta skiptið fá tækifæri til að vera þessi kennari sem hún vildi
vera.
Hvernig á ég þá að geta verið þessi kennari sem ég vil vera pegar ég á að vera með
sex stílatíma og tíu málfræðitíma. (A/4)
Æfingakennarinn skynjaði þessa óánægju Öldu, hvatti hana til að koma með eigin
hugmyndir og bauð henni að kenna hluta kennslunnar alveg eftir eigin höfði. Þar
með fékk Alda tækifæri til að bera saman ólíka kennsluhætti. Annars vegar að
84