Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Qupperneq 30

104
Tíniarit lögfrœBinga
kynni, sem almenningi eru opin, og skygnast þar um eftir
mönnum og munum.
b. 1 húsum, þar sem lausungarlýður og brotamenn venja
komur sínar. Þetta er nokkuð óákveðið .Dæmi mætti nefna
fjárhættuspilahús, þar sem lögreglumönnum er kunnugt,
að brotamenn safnist saman, hús þar sem leyniveitingar
áfengis fara fram og lögreglumenn þekkja vel o. s. frv.
Ef bið eftir úrskurði veldur hættu á sakarspjöllum, þá
þarf eigi að leita dómsúrskurðar. Slíkt má oft verða. Ef
ekki er þegar undið að leit, þá má verða rík hætta á því,
að sakargögnum verði skotið undan, enda verða lögreglu-
menn að meta slíkt hverju sinni. Svo sem hér hagar til
í sveitum, má einatt verða nokkur bið á því að dómsúr-
skurðar verði aflað, og verður hreppstjóri þá ef til vill
þegar að hefja leit, ef sakargögn eiga ekki að fara for-
görðum. Sbr. 62. gr. i. f.
Um leit að manni, sem handtaka skal (sjá um 62. gr. í IX.
kafla).
Leit á sökunaut sjalfum og líkamsskoöun má gera ef
nauðsynlegt er til rannsóknar máls. Samskonar leit má
gera á öðrum mönnum, ef ætla má, að þeir hafi á sér muni,
sem hald skal á leggja eða sakargögn kunna að vera annars.
Skilyrði til leitar eða líkamsskoðunar á manni er það jafn-
an, að brot geti varðað 20000 kr. sektum eða sekt og upp-
töku eignar. Dómsúrskurðar þarf, nema bið eftir honum
valdi sakarspjöllum eða hætta sé á slíku, 54. og 55. gr.
Ekki er talað um líkamsskoðun á öðrum en sökuðum mönn-
um, en ljóst virðist þó, að dómara geti verið rétt að úr-
skurða, að hún fari fram, ef aðili leggur sig ekki góðfús-
lega undir hana, t. d. verksummerki á stúlku, sem kynferð-
isbrot er talið hafa verið framið á, magainnihald manns,
sem talið er, að byrlað hafi verið eitur o. s. frv.
Af ákvæðum þessa kafla eru naumast önnur ný en fyrir-
mælin um refsihæð og ef til vill heimild til leitar í stöðum
þeim, er í a—b að framan getur.