Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Side 39

Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Side 39
Meðferö opinberra mála 113 I Reykjavík og annars staðar, þar sem kostur er lög- giltra málflutningsmanna, skal réttargæzlumaður tekinn úr hópi þeirra. Hæstaréttarlögmenn og héraðsdómslög- menn eiga því venjulega að verða fyrir valinu. Svo er litið á, að hag sökunautar sé bezt borgið í höndum þessara ^anna, enda mun dómara oftast hallkvæmari samvinna við menn, sem ætla má hafa gott vit á hlutverki sínu. Þar sem löggiltra málflutningsmanna er ekki kostur, svo sem víða í sveitum, getur dómari skipað einhvern annan niann, sem hann telur munu gæta hags sökunautar sæmi- lega. Ef eigi er talinn kostur slíks manns, verður dómari að skipa einhvern löggiltan málflutningsmann. Þótt maður sé almennt löghæfur, þá má vera, að afstaða hans til málsins, sökunautar eða dómara sé slík, að hún valdi vanhæfi hans. Hann má ekki hafa borið vitni eða verið matsmaður í því máli, og eigi má skipa þann, er vera myndi óhæfur dómari í því sökunaut í óhag, þann, sem riðinn er við mál eða hefði hag eða óhag af úrslitum þess, eða gerði dómara óhæfan til að fara með málið, 85. Sr. Ef maður hefur ekkert vitað um málið, þá verður ^aumast sagt, að hann hafi borið vitni í því, og hann ætti Því ekki að verða óhæfur. Með því að réttargæzlumaður á að gæta hagsmuna sökunautar, þá væri óhæfilegt, að opin- ber óvinur hans eða maður, sem jafnvel bæri kala til hans, V0eri skipaður réttargæzlumaður hans. Hins vegar getur ekkert verið því til fyrirstöðu, að réttargæzlumaður sé vin- Ur sökunautar eða náinn venzlamaður, ef ekki verður bein- ^ínis sagt, að hann hefði hag af úrslitum máls eða óhag. En svo mundi venjulega vera, svo framarlega sem hagur eða óhagur geta jafnt tekið til fjárhags sem siðferðilegs hags. Annars er á það að líta, að réttargæzlumaður sé slíkur, að hann verði ekki til þess að torvelda rannsókn, heldur einungis til að gæta þess, að ekki verði hallað rétti sökunautar. Hlutverk réttargæzlumanns er að gæta lögmætra hags- viuna sökunautar hvarvetna, eftir því sem efni standa til. Þess vegna er honum heimilt að tala einslega við
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.