Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Side 47

Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Side 47
MeSferS opinberra mála 121 málsgr. 100. gr., gilda svipaðar reglur og þær, sem 3. máls- gr. 134. gr. laga nr. 85/1936 hefur að geyma. Sá, sem lýsir sig trúa á guð og heit samkvæmt því samræmist trúarsannfæring hans, vitnar til guðs í heiti sínu. Nú eru þeir til, sem að vísu trúa á guð, en heitvísun til hans er þeim andstæð, af því að þeir telja hana ekki hæfa, og geta þessir menn þá unnið drengskaparheit. Það er nýmæli, að dómara sé rétt að láta menn, sem öðrum hætti hafa vanizt í dvalarlandi sínu, vinna hér heit samkvæmt, t. d. með því að leggja hönd á helga bók. Þegar heit er unnið áður en prófun á vitni hefst, þá er heitið hátíðlegt loforS um að bera eftir beztu vitund og draga ekkert undan, en þegar heit er unnið eftir á, þá er það yfirlýsing um, að maður hafi borið vitni eftir beztu samvizku og ekkert undan dregið. I 101. gr. er heitfesting þessara manna bönnuð með öllu: 1. Barna undir 15 ára aldri, eins og í einkamálum. Barn niá þó prófa, ef dómur telur, að það hafi náð þeim þroska, að það beri svo mikið skyn á sakaratvik, að vitnisburður þess skipti máli, 97. gr. Það fer vitanlega alveg eftir því, hvert það sakaratriði er, sem upplýsa skal með skýrslu barns. Um sum atvik eru skynug börn furðu glögg og eftirtektarsöm, en á önnur bera þau ef til vill lítið eða ekkert skynbragð. Barn kann t. d. að hafa tekið furðu vel eftir einkenni á manni, og jafnvel betur en sumir fullorðnir. 2. Þeirra, sem svo er vitsmuna vant eða svo geðbilaðir, <ið þeir bera ekki skyn á eða eru ófærir til að meta helgi eða þýðingu heitfestingar. Dómari metur það líka hverju sinni, hvort prófun þessara manna muni hafa nokkra þýð- ingu. Það fer sjálfsagt með svipuðum hætti sem um börn. Þessir menn kunna svo að geta borið um sum sakaratvik, að mark sé á takandi, en um sum ef til vill ekkert. Þeir menn, sem hér greinir, eru fábjánar og aðrir, sem skortir að verulegu leyti andlegan þroska, og geðveikir menn, sem geta verið haldnir þeirri brjálsemi, að þeir verði ekki einu smni prófaðir, en aðrir hafa nokkurn veginn full skilyrði
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Tímarit lögfræðinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.