Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Síða 57

Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Síða 57
Meðferö opinberra mála 131 lækna, að því leyti sem fólk nýtur starfsemi þeirra. Á- kvæði 94. gr. um lækna lcoma í opinberum málum í stað fyrirmæla 10. gr. laga nr. 47/1932. Til Ijósmæðra teljast sjálfsagt einungis ljósmæður, sem settar eru af ríkisvaldinu til að gegna starfanum, en ekki konur eða karlar, sem annars kunna að veita konum fæð- ingarhjálp. Til lyfsala teljast allir forstöðumenn lyfjabúða, 1 2. tölul. 94. gr. segir ekkert um aóstoSarfóllc þar greindra manna. Um presta kemur þetta atriði víst ekki til greina, nema um aðstoðarpresta, en ekki sýnist orka tvímælis, að þeim sé einnig óheimilt að bera vitni eftir 94. gr. 2. tölul., eins og prestum almennt. Sama er um aðstoðarlækna, t. d. kandidata á spítala. Nú verða læknar nijög að hafa hjúkrunarfólk og aðstoðarfólk á lækninga- stofum, sem stundum hlýtur að komast að leyndarmálum, sem sjúklingum þykir mikið undir, að ekki verði frá sagt, t. d. hjúkrunarkona, sem aðstoðar lækni við einhverja að- gerð. Má því ætla, að slíkum aðstoðarmönnum sé einnig éheimilt að bera vitni um trúnaðarmál sjúklings, svo fram- arlega sem læknar njóta venjulega slíkrar aðstoðar. Eigi ei' það síður sjálfsagt, að heimildarbresturinn taki til lyf ja- sveina og annarra aðstoðarmanna í lyfjabúðum. Það mundi yfirleitt ekki vera almenningi full vörn, ef venjulegir aðstoðarmenn starfsmannanna sættu ekki fyrir- Wælum 2. tölul. 94. gr. Læknir losar t. d. konu við fóstur nieð aðstoð hjúkrunarkonu á landsspítalanum, lyfjasveinn afgreiðir lyf við einhverjum sjúkdómi, sem að eins eða einkum er notað við þann sjúkdóm, sem sjúklingi er sér- staklega hugað um, að leynt fari o. s. frv. Mundi vörn einstaklings oft verða lítil eða engin, ef aðstoðarmanni væri heimilt að bera vitni um það, sem maður hefur trúað lækni °- s. frv. fyrir í starfa hans. Það er skilyrði, að starfsmanni hafi verið „trúað fyrir“ einhverju „í starfa sínum“. Þó að maður leiti til einhvers þeirra, er í 2. tölul. 94. gr. getur, og starfa þeirra varðar, þá verður alls ekki sagt, að það, sem þeirra fer á milli,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.