Tímarit lögfræðinga - 01.06.1951, Qupperneq 63

Meöferð opinberrci mála
137
vikum getur sökunaut verið nauðsynlegt að fá nokkurn
frest til þessa, t. d. athugun á álitsgerð, sem fram hefur
komið.
XII. MálshöfSun. — Ákæruskjal.
Þegar dómari hyggur mál fullrannsakað, má vera, að
hann geti afgreitt mál án málshöfðunar eða hann ákveði
sjálfur málshöfðun samkvæmt 113. eða 114. gr. En ef
skilyrðum til málshöfðunar dómara er ekki fullnægt, þá
skal senda málsskjölin dómsmálaráðherra, sem svo ákveður
málshöfðun, ef því er að skipta. Það virðist sjálfsögð krafa,
að sökunautur og verjandi hans — og reyndar sækjandi
líka, þar sem hann er skipaður — megi geta séð það nokk-
urn veginn ákveðið, hvað honum er gefið að sök og hvaða
kröfur gerðar séu á hendur honum vegna brots hans. Sá
háttur hefur þó alllengi verið hafður, að sökin er ekki
nánar greind en svo, að maður er ákærður fyrir brot gegn
einum eða jafnvel fleiri lögum eða tilteknum kafla í al-
niennum hegningarlögum, t. d. fyrir brot gegn 23. kafla
hegningarlaganna og bifreiða og umferðalögum í máli,
þar sem bifreiðarstjóri er sakaður um líkamsmeiðsl eða
ttianndráp í akstri sínum, maður er ákærður fyrir brot á
..najólkurlöggjöfinni" o. s. frv. Stundum hefur málshöfðun
þótt svo óákveðin, að hæstiréttur hefur talið verða að
ómerkja dóm og málsmeðferð. Þótt hefur óhjákvæmilegt
að breyta þessum háttum. Hvort sem dómari eða dóms-
niálaráðherra ákveður málshöfðun, þá skal semja ákæru-
skjal samkvæmt 115. gr.
Ákæruskjal skal geyma þrjú aðalatriði:
1. Nafn og önnur deili á sökunaut, sem nauðsynleg eru
^il þess að greina hann frá öðrum mönnum.
2. Hvert það brot sem honum er gefin sök á, og staður
°S stund, er það er framið, það heiti, er það eða þau hafa í
iögum eða aðra skilgreiningu. Dæmi: Maður hefur vaðið
UPP á sýslumann með illmælum, er hann var að halda
ttianntalsþing á þingstað tiltekins hrepps. Brot hans er
eitt þeirra brota, sem í fyrirsögn XII. kafla hegnl. eru
ttefnd ,,Brot gegn valdstjórninni“. I ákæruskjali mætti