Hlín - 01.01.1935, Síða 24

22
Hlin
hennar fer út af heimilinu, til þess aö leita sjer
fræðslu eða atvinnu, að eiga á hættu, að áhrifin, sem
það verður fyrir, skoli því út í hringiðu gáleysis og
ljettúðar.
Það hefur ef til vill aldrei verið brýnni þörf á því
en nú, að konur þessa lands, mæður hinnar ungu og
uppvaxandi kynslóðar, gefi gætur að uppeldismálum
barna sinna. En þá vaknar vitanlega sú spurning:
»Hvað geta foreldrar gert, til þess að vernda æskulíf
barna sinna fyrir óhollum áhrifum, svo að þau gcti
notið æsku sinnar í friði og þroskast í því, sem gott
er og eð!ilegtV«
Jeg held því hiklaust fram, að fyrsta og besta skil-
yrði til fai’sældar, sje að halda börnunum að kii’kju-
legum áhrifum, eins og áður var, svo að þau rótfest-
ist í kristinni trú, svo fljótt sem unt er. — Mjer finst
það vera svo líkt með börnin og blómin. Alt er undir
því komið með þi'oska og fegurð jurtarinnar að vel
og viturlega sje með hana íarið frá því hún er fyrst
lögö í jörðina sem lítið frækorn. — Börn eru að eðlis-
fari dásamlegv hreinskilin, drenglynd og næm fyrir
fegurð. Það er því ekki lítið nauðsynlegt að vekja og'
glæða þessa góðu eðliskosti, áður en þau a’fvegaleiðast
af öðrum verri áhrifum.
Flestum er svo íarið, að ef þeir hafa fengið ein-
hvern dýran minjagrip að erfðum, að halda þá mjög
mikið upp á slíkan grip og Iáta hann ekki glatast nje
ganga úr ættixxni. Og sumir lxöfðu þá trú áð gifta
fylgdi. — Vjer íslendiixgar eigum dýrmætan arf, sem
geymdur er í sögurn forfeðra vorra og íormæðra. Vjer
þekkjum að nokkru leyti líf þeirra, starf og baráttu
af sögunum. Vjer vitum að forfeður vorir áttu rnarga
ágæta eðliskosti. Og að það, sem mest einkendi skap-
ferli þeirra, var drenglyndi og karlmenska. Og vjer
vitum, að þaö,. sem öðru fremur ól upp í þeim hetju-