Tímarit um uppeldi og menntamál - 01.01.1889, Qupperneq 87

87
fram á liverju fólkið lifir, eða hverjir sjeu atvinnuveg-
ir hjeraðsins. í fyrstu verður að útlista og skýra með
mjög einföldum spurningum allt, sem pessu viðvíkur;
hörn hafa í fyrstu litla hugmynd um allt, sem við kem-
ur atvinnuvegum; pað verður að innræta peim, að eigi
sje hægt að fá föt og fæði, nema með pví að vinna,
og að náttúran sje auðug af öllum peim hlutum, sem
vjer purfum á að halda; vjer purfum að eins að starfa,
til pess að geta orðið peirra aðnjótandi. Jafuvel fyrir
peim hlutnm, sem sýnast auðfengnastir, pegar húið er
afla peirra, hefir purft mikið að hafa. Eldivið-
urinn, sem kemur fram í ýmsum myndum fæst ekki án
fyrirhafnar. paö parf að taka upp móinn, purka liann
og flytja heim, pað parf að höggva skóginn, kurla hann
niður og reiða heim. Yið petta hvorutveggja eru mörg
handtök. Saga kolanna á aptur lijer heima, með allri
peirri miklu fyrirhöfn, sem peim er samfara. Hin
ýmsu störf, sem unnin eru í sveitinni, ættu að teljast
upp af nemendunum, og peir ættu að gera tilraun til
að raða peim niður. Fyrst skyldu tekin pau störf, sem
eiga skylt við að afla fæðu; störf bóndans við skepn-
urnar, frásögn um hverjar peirra fyrir sig, og hvað pær gefa
af sjer; af pví mætti gera mjög vel skiljanlegt livað
meint er með kvikfjárrækt, og hvar hana má liafa;
störf fiskimanna og allt sem á skylt við útróðra og fiski-
veiðar á opnum skipum og pilskipum. Síðan ætti að
taka pau störf, sem eiga skylt við klæðnað, eins og
spuna, vefnað, og fatasaum; út frá pessu mætti ganga,
pegar sýna skyldi, hvernig atvinnu manna er skipt í
pessari grein í peim löndum, sem eru komin laugt á
undan oss í allri menningu. Næst mætti taka pá, sem
hafa atvinnu af smíðum og flutningum, eins og far-
menn og pá, sem hafa atvinnu að póstferðum og verzi-
un. Allt petta, sem nú hefir verið talið, getur orðið