Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1951, Side 55

HVALREKI
35
Rödd gönguþ. — Flóðgarðurinn
heldur enn okkar megin.
Rödd k. — Það verður ekki lengi.
Ég sá hvað honum líður, á leiðinni
hingað. Forðaðu þér!
Rödd gönguþ. — Nei, kona góð.
Hér verð ég svo lengi og mér er unt.
Rödd k. — Þetta er hégómi, en
ég hefi gert skyldu mína. Og vertu
sæll.
Rödd gönguþ. — Hún er rokin
hurt. Guð blessi hana. Hún meinti
vel. Og það mátti ekki hæpar
standa. Því nú er vatnið að vinna
sig yfir garðinn milli mín og kon-
unnar. Hvað segi ég? Ég stend hér
ú hólma mitt I ólgandi flóðinu.
Hólma sem vatnið getur sópað burt
nser sem er. En FLAN-þulurinn
ykkar, hann Jón-Jón flýr hvorki af
hólmi né hólma. Ha, ha. Helikopt-
arnir eru komnir á flug og flökta
yfir bát bæarstjórans. En hvað er
þetta! Annar þeirra hagar sér eitt-
hvað undarlega. Það er eitthvað að
honum. Flugstjórinn hefir ekki vald
a honum. Hann er kominn fast að
hinum. Þeir rekast á! Ég sé reyk.
■^eir eru flæktir hver í öðrum. Og
falla! Falla, falla á bátinn! Alt er í
einni dobíu. Dobían tekur dýfu!
Subba — (í dyrunum). Jesús guðs
sonur komi til! Bæarstjórinn og
tveir helikopp ar!
Rósa — (Grípur fyrir eyrun og
hljóðar. Sprettur upp úr sæti). Og
alt mér að kenna. (Rýkur út, beint
a Subbu, sem missir kaffibakkann).
Subba — Er stelpukvölin búin að
missa vitið? (Beygir sig til að tína
upp það sem féll á gólfið af bakkan-
um. Hættir við, og gengur að skrif-
borði Rósu. Grípur símskeytið og
les það með sjálfri sér). Aumingja
ræfillinn! (Fréttamenn eru að koma
ritföngum sínum fyrir í veskin.
Hálgert æði á þeim).
Rödd gönguþ. — Hólminn minn
minkar með hverju augnabliki.
Flóðið er að taka mig! — Nú er —
1. Fréiiam. — Við tökum talsíma-
stöðina hertaki.
2. Fréiiam. — Og ritsímann líka.
(Ætla út, en Subba stendur í dyr-
unum og réttir fram símskeytið).
1. Fréiiam. — Lofaðu okkur út
(Býr sig til að hrinda Subbu úr dyr-
unum. 2. Fréttam. tekur símskeytið
og lítur á það).
Subba — Já, lestu það. Það kunna
að vera fréttir í því.
2. Fréiiam. — Mokfréttir! Hlust-
aðu á þetta. Það er símskeyti dag-
sett í Metraborg fyrir þremur
klukkustundum. (Les). „Til bæar-
stjórans í Bæarbæ. Frétti að þú sért
að hefja leit eftir mér. Hvorki týnd-
ur né dauður. Hættulaus hér fyrir
Flesjuflóði. — Hjörvarður“.
1. Fréiiam. — Hver sjálfur !
2. Fréiiam. — Heldurðu við getum
matað krókinn? (Ryðjast út og
brjóta leirinn undir fótum sér).
Subba — (Horfir út eftir þeim.
Hristir höfuðið. Tekur að tína upp
brotin). Skárri er það nú hvalrek-
inn!
TJALDIÐ