Tímarit Máls og menningar - 01.12.1974, Side 116
Tímarit Máls og menningar
þar vantar ekkert á), ]iá er hann svo byggilegur að' ekki eru önnur héruð
byggilegri. Sá sem kemur að Þingnesi, þykist sjá að þar sé allra byggilegast,
og furða að ekki skuli þar vera 1000 kúa hjörð á beit. Og alfagrir bústaðir.
Hver kýr fegurri og sælli en aðrar kýr. í stað þess hrynja þar hús, en geta þó
ekki hrunið því eitthvað er sem heldur þeim óhrundum. Mér er sagt að sagan
leiki þar ekki í blænum, heldur sé hún þar dulin og sjáist í svip þegar augu
ófresks manns eru til staðar, líka hið voðalega, sem stundum gerðist. Og
álögin! Vera má að þau séu að fjara út og rétti þá staðurinn við. Fjallasýn í
Þingnesi: í suðri rís hin mikla Skarðsheiði, og er engin heiði, heldur hátt
fjall og bratt. Snæþiljurnar, sem í henni eru, fara nú dvínandi, en voru mikl-
ar og fagrar 1920 og árin þar á eftir. í henni er Skessusæti, og gnæfir hæst.
Þar sat Björg tröllskessa og fylltist heift þegar hún sá að kirkja var komin í
Stafaholti, og vildi hún brjóta kirkjuna. Til þess senti hún af handafli sínu
stórum steini, en dró ívið skammt, og lenti steinninn þar sem nú heitir Bjarg-
arsteinn, lítið kot sem var í byggð fram á mína daga. En kirkj a stendur þarna
enn (í Stafholti) og er mér sagt að það sé góð kirkja, fagurlega máluð innan.
Svona fer fyrir tröllum, þau bíða lægri hlut.
Vestanvert við Skarðsheiði rís Hafnarfjall og er kennt við Höfn, þar var
sýslumannssetur og margir mektarmenn hafa þar búið. Fjall þetta ber heið-
an svip í heiðríkju og logni, sem og í leysingum og frosti. Oft girða fjöll
þessi góðviðrisbólstrar, og svo var þegar Einar Benediktsson sigldi þarna
inn eftir firðinum á bát Boilleau’s baróna eldsnemma morguns í þann mund
sem konur voru að taka upp eld í eldlhúsum sínum svörtum innan af sóti,
því þá kunni enginn að leggja raflagnir og enginn að smíða kokkhúsinnrélt-
ingar, en taðinu úr fjárhúsunum rænt frá túngrösunum og gefið eldi. Enda
rýmuðu tún og rýrnuðu hagar og hafði svo verið í allmargar aldir.
Nú er allur snjór alhorfinn úr Hafnarfjalli, en Skarðsheiði mun ætla að
luma á nokkrum drefjum unz kuldar koma í haust með snjóum, ef þeir þá
koma. Skarðsheiði er bratt fjall og hátt og hræddist ég að sjá hana í kíkin-
um okkar þegar honum var snúið þannig að hann stækkaði, en varð ógn nett
og óhræðileg þegar ég sneri kikinum við. - Stundum kemur að manni á elli-
dögunum yndið af nettu og litlu ungs manns gamni, svo sem það gerðist í
barnabókum (sem því miður voru engar), en 1. s. G. að við höfðum ekki
sjónvarpið með öllu ólukkans paffinu og látunum, né þær barnabækur sem
ég skoðaði um daginn (sumar aðrar hefði víst verið gaman að hafa). Hver
stendur fyrir þvílíku? Er það Skollinn að hrekkja okkur og það á þennan
ófýsilega hátt? Það er ég viss um að ég hefði hræðzt bók alla ævi ef ég hefði
242