Skírnir - 01.01.1963, Blaðsíða 106
94
Ólafur Halldórsson
Skírnir
undarlega til, að bréfið frá Myrká er nákvæmlega jafnlangt
og næstu blöð við það sem skorið var úr 62; ennfremur er
áferð skinnsins sem bréfið er skrifað á, fjarska lík áferð blaðs-
ins sem áfast var við það sem skorið var úr bókinni. Hins
vegar er ekkert að sjá á bréfinu, sem bendi til þess að skinnið
í því hafi eitt sinn verið blað í bók, en ef markað hefði verið
fyrir dálkum, hefði það átt að sjást. Ég þori þess vegna ekki
að halda fram að bréfið sé skrifað á blað það sem skorið var
úr 62, enda þótt lengd skinnsins og áferð gæti bent til þess,
og maður sá sem skrifaði bréfið, hafi einnig skrifað á næsta
blað við það sem úr bókinni var skorið. En kannske rís ein-
hvern tíma upp sá vísindamaður sem treystir sér til að segja
um hvort skinnið í bréfinu sé af kálfi sem skorinn var annað
hvort kringum 1370 eða 1450, og hefur e. t. v. svo merkileg
tæki að hann geti sagt af eða á um, hvort skinn af þeim sama
kálfi sé í 62. Ég hafði aðeins augu mín og fingurgóma og
útfjólublátt ljós.
En af línum þessum í 62 verður þó dregin sú ályktun, að
handritið hafi verið í Eyjafirði kringum miðja 15. öld, og ef
svo skyldi reynast að bréfið frá Myrká væri skorið úr bók-
inni, yrði að teljast Hklegast að Þorsteinn Höskuldsson, sá
sem bréfið lét gera, hafi átt hana, en hann var af auðmönn-
um kominn, sonur Höskuldar (bjó síðast á Laugalandi) Run-
ólfssonar, Sturlusonar, Geirssonar (að Seylu?), Þorsteinssonar.
En þó er ekki fyrir að synja að allt eins hefði hann getað
skorið blaðið úr bókinni, þótt hann hefði haft hana til láns.
Á auðu blaðsíðurnar í 62 hafa ennfremur smásveinar tveir
skrifað nöfn sín, og hafa eftir skriftarlagi og stafsetningu að
dæma verið heldur óvanir að beita stílvopninu. Annar skrif-
ar þetta (sumt er hér lesið i málið): ‘vertu at bók þinni Páll
(skrifaS bal) Fúsason, eða (? skrifaS vetþa) skaltu fara til
stekkjarins’ (síðasta orðið er máð, og vafasamt hvort þannig
skal lesa). Hinn skrifar: ’þeim góðum mönnum (= bréfs-
upphaf) vertu at bók þinni Jón Narfason meðan ek er á
burtu ellegar fær þú flenging’.
Varla mun hægt að ráða af skriftarlagi sveinstaula þessara
hvenær þetta er skrifað. En báðir skrifa þeir ‘at’ (ekki ad),