Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 2019, Qupperneq 126

125FERÐASAGA MÓSAÍKFLÍSA – PORFÝRSTEINAR Á ÍSLANDI
11. aldar.115 Guðrún Sveinbjarnardóttir hefur bent á að fundur porfýrgrips
í elstu mannvistarlögum kirkjustaðarins í Reykholti rími við þá trúarlegu
merkingu sem lögð hefur verið í porfýrgripi á öðrum fundarstöðum.116
Í Reykholti hafa ennfremur fundist sex altarissteinar en þeir eiga það
sameiginlegt að hafa fundist í yngri lögum en porfýrsteinninn auk þess
sem þeir hafa allir fundist í kirkjubyggingum.117
Hruni í Hrunamannahreppi
Hrunakirkja er fyrst nefnd í rituðum heimildum í skrá Páls biskups Jónssonar
frá því um 1200 en jörðin er bæði nefnd í Sturlungu og biskupasögum.118
Porfýrsteinninn frá Hruna, gripanúmer 6312/1912-92, var afhentur
Þjóðminjasafni Íslands til varðveislu árið 1912 af séra Kjartani Helgasyni.119
Steinninn fannst í Hruna en upplýsingar skortir um fundaraðstæður.120 Í
lýsingu sinni á steininum nefnir Matthías Þórðarson að ef um altarisstein
sé að ræða þá hljóti hann að hafa verið í tréumgjörð eða greyptur í altarið
115 Guðrún Sveinbjarnardóttir 2016, bls. 27, 39‒44.
116 Guðrún Sveinbjarnardóttir 2012, bls. 156.
117 Guðrún Sveinbjarnardóttir og Oscar Aldred 2005, bls. 11, 24, 55, 59; Guðrún Sveinbjarnardóttir og
Oscar Aldred 2007, bls. 25‒26, 58‒59; Hildigunnur Skúladóttir 2011, bls. 18‒20.
118 Þór Magnússon og Guðmundur L. Hafsteinsson 2001, bls. 59.
119 Matthías Þórðarson 1914, bls. 58.
120 Sama heimild.
Mynd 10: Grænn porfýrsteinn úr Hrunakirkju, nr. 6312/1912-92. Ljósmynd: Þjóðminjasafn Íslands.