Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Blaðsíða 87

fH
? ára,..
' ! -Cx
„Sclvbcvidst“.
5 ermann Jónasson hefir átt
tal viS „Nationaltidende",,
danska blaðið, sem lætur sjer
svo ant um hagi Framsóknar-
flokksins. Viðræðurnar snúast1
að .kosningaúrslitunum (og hefir'
blaðamaður orð á, að þær muni
hafa komið mönnum á óvart.
Já, það gæti litið út fyrir.
það, segir Hermann, og svo fer
hann að hlæja, „en lille selv-
bevidst Latter, sem i klæder
ham“, segir danska blaðið.
Hermann viil sem allra minst
tala um pólitík, en fer. afi
rabba um íþróttir.
Hermann í danmörku. im m
Sjaldan höfum vér átt því láni aS fagna aS eiga
ráSherra, sem hefur látiS danskinn snúa minna
á sig en Hermann hefur gert í síSustu utanför
sinni. Venjan er annars, aS þeir hafa „snakkaS
eftir munninum" á danskinum og hlotiS aS verS-
launum miSdegisverS og krossa. Undantekning
frá þessu er þó SigurSur Eggerz, sem einusinni
brúkaSi munn viS danskinn og bjargaSi sjálfstæSi
landsins (heldur hann sjálfur), en til þess þurfti
hann aS brúka offors, svo kóngi ofbauS, því hann
er enginn ofstopamaSur og hélt, aS SigurSur væri
þaS ekki heldur. En nú hefur Hermann alveg
snúiS á danskinn meS kurteisi og þögn og óskilj-
anlegum goSsvörum, og hafa blaSamenn fariS frá
honum verr en sneyptir. Þykir oss vænna um Her-
mann en áSur fyrir vikiS. Til leiSbeiningar þeim
ráSherrum, sem á eftir kunna aS koma, viljum
vér benda á, hvernig Hermann snéri á danskinn.
Hann er spurSur, hvaS íslendingar ætli aS gera
í sambandsmálinu, og segir þá, sem alveg hárrétt
er, aS þaS mál sé alls ekki til umræSu nú. Þetta er
sama sem viS Islendingar meinum meS orSatil-
tækinu: „Ef einhver baS þig spyrja, þá segSu, aS
þú hafir ekki fengiS aS vita þa5“, eSa bara: „Þig
varSar andskotann ekkert um þaS“, en auSvitaS
var Hermann ekki svo dónalegur aS fara aS bölva
framan í danskinn, enda er ekki víst, aS hann hafi
getaS sagt þetta á dönsku. Þegar danskurinn fer
aS víkja aS innanlandspólitík íslendinga, fer Her-
mann aS tala um íþróttir og glímur, og er þaS
allra góSra gjalda vert, aS menn tali heldur um
þaS, sem þeir hafa betra vit á, og gæti veriS öSr-
um til fyrirmyndar. Og Hermann lét ekki sitja
viS danskinn einan. Portúgalar, sem eru ein helzta
viSskiptaþjóS vor, eru svo flott aS hafa sendi-
herra í danmörku og þennan sendiherra hitti Her-
mann og átti viS hann langt samtal. Ekki græddu
blaSamennirnir þar á Hermanni, fremur en fyrri
daginn, og hafa bókstaflega enga hugmynd um,
hvaS þeim fór á milli, enda mun samtaliS hafa
fariS fram á fingramáli, sem danskurinn skilur
ekki sökum fáfræSi sinnar. Er Hermann því í
augum dana líkastur sfinxinum (þeim, sem ekki
rauf þögnina), og getum vér íslendingar veriS
fegnir aS geta meS sanni sagt, aS hann beri ekki
diplomatfrakkann forgefins.
83