Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Síða 75

Skríítamál einyrkjans.
(XII. 6.-7.)
Spegill minn! Ég bið þig fyrir orð til Útvarpsráðs,
sem allra bænir segist vilja gera,
og synjar engri skepnu, hvorki lagar e'ða láðs,
það líkar mér: því svo eiga kýr aS vera!
A ýmislegt má benda, sem betur færi þó
og bætti kannske í hópinn mörgum vinum;
til dæmis er, að ráðið sjálft það tali meir en nóg,
og tækifærum steli af okkur hinum.
í ráðinu þó séu aðeins yfirburðamenn,
þá er hann löngum stopull þessi heiður.
Ef grauturinn frá í fyrra er gefinn látlaust enn,
hann getur — jafnvel svöngum — orðið leiður.
Baráttan er aðeins um bitana og féð,
sú barátta er skipulögð en flókin,
og heiðarlegt mun vera, frá himnadyrum séð,
þó Hjörvar mati útvarpssögu-krókinn.
Jón Eyþórsson er góður, með hljóðin hrein og skær;
ein helzta prýði í ríkisútvarpinu.
Hann ætti bara að segja, hvernig veðrið var í gær,
en vera ekki að geta upp á hinu.
Einusinni í viku hann dregur sér þann drátt
um dag og veg á snýtuklút að ríða.
En slík og þvílík græðgi hún nær ei neinni átt,
því nógir eru til, sem langa og bíða.
Til þeirra hluta bendi ég á greinargóðan mann,
hann Guðmund — skáldið — Friðjónsson á Sandi,
því verða munu fáir, sem vita meira en hann
um vegleysurnar, bæði á sjó og landi.
Hann V. Þ. G. má fara og fá sér hressingu,
mér finnst hann muni uppgefinn, að vonum,
því lúamerki bera þessi milli-orða-u,
sem eru að verða nokkuð löng hjá honum.
Það þreytir alla heila sú bóka og manna mergð,
sem myndar okkar frægu þjóðarsögu.
En eftirmaður V. Þ. G. þarf vit á ljóðagerð,
því vil ég benda á Jóhann skáld frá Flögu.
Siggi prestur mætti gjarna gefa orðið Iaust;
það geta krítað fleiri af vígðum herrum.
En æskilegt samt væri, ef hann vildi koma í haust
með vara-, stofn- og spari-sjóð af errum.
Kvaran gamla vil ég láta hósta heima við,
því hósti og kvef er víða f byggðum landsins.
Og vegna S.Í.S. ég hræðist himna-Sambandið.
Við höfum nóg af bölvun konkúrransins.
Á fjármálanna sviði er framtíð illa myrk,
mér fyndist þörf að spara krónuforðann,
og nota þá, sem japla og jagast mest um styrk,
og jafnvel prófa Benjamín að norðan.
því þeir hafa farið miklu lengra en ég skipaði
þeim í fyrstu, og eru þar að auki komnir á klafa
Stalins, sem náttúrlega er von, ef þeir eiga að geta
haldið blaðinu áfram, því það er ekki von, að
Skipaútgerð Ríkisins vilji kaupa af þeim númer
og númer . . . öh . . . hún hefur jú engan hag af
því á neinn hátt. Þegar ég minnist á Skipaútgerð-
ina, dettur mér í hug sjór og í sambandi við sjó
dettur mér í hug vatn og í sambandi við það dett-
ur mér í hug sundhöllin, sem ég er að vígja, og
það geri ég hér með. Má ég samt fyrst biðja ykk-
ur að hrópa ferfalt húrra fyrir Framsóknar-
flokknum, og ég skal sjá um að panta myndina
af Jóni hjá Ríkarði, svo hún geti strax byrjað að
trekkja, svo fyrirtækið gefi ekki tómt tap, eins og
hjá íhaldinu. Hér með segi ég musteri heilbrigð-
arinnar vígt (stingur sér).
71