Rauðka : úrval úr Speglinum - 01.06.1944, Blaðsíða 60

Óskakvöld útvarpsins.
(XII. 1.)
Það heyrist stundum ymprað á því, að útvarps-
ráðið sé þreytandi, en sannleikurinn mun þó sá,
að það sé óþreytandi í starfsemi sinni við að end-
urbæta dagskrána, að sínu eigin viti, og meira
er ekki hægt að heimta. Vér munum ekki, hvort
vér höfum einhverntíma látið öfugt orð falla til
ráðsins, en ef svo er, skal það verða oss ánægja
að éta það ofan í oss, nú er vér höfum heyrt
fyrsta óskakvöldið í útvarpinu, því svo framar-
lega sem ráðið hefur ekki átt allar óskirnar
sjálft, sannar þetta kvöld ótvírætt, að ráðið hef-
ur upp á síðkastið hæft hlustendum eins og skel
hæfir bezt kjafti.
Á einu kvöldi er auðvitað ekki hægt að upp-
fylla allar óskir, sem fram eru komnar. Þannig
verður það að bíða betri tíma að flytja 5—7
bindindiserindi, sem einhver hafði óskað eftir.
Hefði annars verið gaman að fá þau milli Caruso
eg Guðjóns, því að fyrirlesarar, sem hafa feng-
ið æfingu í stúkum vorum, eru bæði prýðilega
máli farnir og sérstaklega rökvísir, fyrir þá, sem
eitthvað leggja upp úr slíku.
Það gengur náttúrlega guðlasti næst að fara
að tala um endurbætur á þessum óskakvöldum,
en þó leyfum vér oss að fara þess á flot, að fram-
vegis fylgi hveri'i ósk nafn og heimilisfang ósk-
andans. Er þetta til að hafa eftirlit með því, að
menn séu ekki að panta sjálfa sig í útvarpið,
eða að þeir, sem það gera, verði að minnsta
kosti að fá sér lepp. Getur þetta orðið til þess
að efla leppmennsku í landinu, og veitir sízt af.
Að lokum viljum vér setja fram nokkrar ósk-
ir, sem væntanlega verða teknar til greina við
tækifæri. Biðjum vér lesendur vora að athuga,
að ef einhver neðanskráðra liða kemur í útvarp-
inu á slíku kvöldi, er það SPEGLINUM að
þakka, eins og reyndar svo margt fleira. Þess-
ar eru vorar auðmjúku óskir:
1. Pétur Jónsson syngur „Fósturlandsins
Freyja“ undir laginu „Man ég grænar
grundir“.
2. Helgi Hjörvar heldur stutt erindi um van-
metakomplexa.
3. Rhapsodia nr. 2 eftir Liszt leikin með aftur-
endann á undan, og steypugallinn, sem er
síðast í síðari helming plötunnar, sé látinn
„spinna“ í svo sem 5 mínútur.
4. Frk. Sigrún Ögmundsdóttir flytur erindi:
„Mál og sál, eins og það kemur fram í
áherzlum og íslenzkum staðanöfnum“.
5. Þorst. Ö. Stephensen les upp sunnudags-
erlendarfréttir um svínahald o. þ. h. hjá
frændum vorum Svíum.
6. Guðjón Ieikur á mandólín.
Vér vonum, að óskir þessar verði teknar til
greina, enda þótt nr. 1, 3, 5 og 6 á skránni séu
endurtekningar, en það eru hinsvegar vísur, sem
aldrei verða of oft kveðnar.
í trausti á góðar undirtektir byrjum vér strax
að skrúfa frá.
Virðingarfyllst,
Útvarpsráðunautur vor.
ast velgerðarmanna sinna í bænum sínum, og
væri að minnsta kosti ekki þakkandi þó svo væri.
* ❖
*
Þrátt fyrir allt það, sem skiljanlegt er í skipu-
lagningarkerfinu, verður samt sitthvað eftir
handa oss að mölva heilann á, nema maður taki
það ráð, sem vænst er, sem sé að muna, að þetta
•er allt gert með ráði hinna vitrustu manna, sem
eru yfir alla reynslu hafnir. Þetta geri ég. Þeg-
ar skynsemin nær ekki lengra, gríp ég bara rest-
ina með örmum trúarinnar og sannfærist þá
samstundis um, að öll verk yfirmanna vorra,
unnin sem óunnin, sérstaklega þó hin síðar-
nefndu, séu landi og lýð til blessunar og sjálf-
um þeim til tímanlegs og eilífs lofs og dýrðar
og óbotnandi sóma.
Grámann.