Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2020, Side 55

KATLA KJARTANSDóTTIR Og KRISTINN SCHRAM
54
má frétt frá árinu 2015, þar sem sagt er frá íslenskum hamskera, Sveinbirni
Sigurðssyni, sem fjöldaframleiðir uppstoppaða lunda í gríð og erg. Sam-
kvæmt fréttinni selur hamskerinn nokkur hundruð lunda á sumri hverju til
ferðamanna. Jafnframt er sérstaklega tekið fram að ferðamenn séu tilbúnir
að greiða um 30.000 krónur fyrir stykkið og að lundinn sé í þessu samhengi
langvinsælasti fuglinn.11
Vinsælar á meðal ferðamanna eru einnig svokallaðar lundaskoðunar-
ferðir og í kjölfar þeirra er jafnvel boðið upp á spennandi lundarétti á veit-
ingastöðum. Sjá má hvernig lundinn verður í þessu samhengi að eins konar
táknmynd þegar kemur að hreyfanleika (e. mobility) og ímyndarsmíð, sem
nær langt út fyrir staðbundinn eða þjóðernislegan veruleika. Í nýlegri frétt
Morgunblaðsins, þann 7. september 2019, er til dæmis greint frá því að tveir
japanskir piltar hafi opnað lundapylsuvagn í Japan í kjölfarið á ferðalagi
þeirra um Ísland. Þeir sem ekki hafa fengið nóg af lunda á Íslandi geta því
hæglega skellt sér til Tokyo og náð sér í eina lundapylsu þar. Annað dæmi
má einnig nefna sem sýnir vel margslungið hlutverk lundans í alþjóðlegu
samhengi samtímans. Í frétt Independent, er greint frá því að breskir veiði-
menn greiði allt að 3.000 pund, eða um 500 þúsund krónur, fyrir sérferðir
til Íslands í þeim tilgangi að veiða lunda. Fréttin greinir frá því að bresku
veiðimennirnir geti skotið allt að hundrað lunda í einni ferð. Þá þekkist það
að veiðimennirnir taki síðan hræin með sér heim. Jafnframt er tekið fram að
breskir aðgerðasinnar vilji banna innflutning á lundahræjum, vegna þess að
stofninn sé í útrýmingarhættu.12
Í tengslum við umræðuna sem skapaðist á sínum tíma varðandi ferðir af
þessu tagi greindi eigandi The Icelandic Hunting Club, sem er íslenskt fyrir-
tæki sem býður upp á slíkar skotveiðiferðir, frá því hvernig haturspóstum frá
erlendum dýraverndunarsinnum hafi rignt yfir sig eftir að mynd, sem sýnir
lundaveiðimenn í ferð á vegum fyrirtækisins, var birt á vinsælli Facebook-
síðu og tekin til umfjöllunar í breskum fjölmiðlum. Eigandanum þykir þetta
nú vera óþarfa geðshræringar því aðeins sé nú farið í um tvær ferðir á ári og
ekki veiddir nema um tvöhundruð lundar. Það sé því „aðeins dropi í hafið“ –
svo vísað sé beint í hans orð um málið.13
11 Lísa Pálsdóttir, „Fjöldaframleiðir uppstoppaða lunda“, Rúv.is 18. apríl 2015, sótt 17.
desember 2019 af https://www.ruv.is/frett/fjoldaframleidir-uppstoppada-lunda.
12 Tim Wyatt, „Trophy hunters paying to shoot 100 puffins at a time during trips to
Iceland“, Independent, 29. júlí 2019, sótt 18. nóvember 2019 af https://www.indepen-
dent.co.uk/news/uk/home-news/puffin-hunting-trophy-iceland-endangered-de-
fra-environment-a9024946.html.
13 Kristín ólafsdóttir, „Haturspóstum rignir yfir fyrirtækið eftir umfjöllun um lunda-