Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2023, Síða 129

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2023, Síða 129
AlDA BJöRK VAlDIMARSDóTTIR 134 kvikmyndum svo dæmi séu tekin. Og að takast á við erfiðleika, reyna á sig og leggja á sig getur leitt til þess að þú náir að sigrast á vandanum og upplifir sælu. Bloom nefnir einnig að óþægilegir draumar séu miklu algengari en þægilegir og að jafnvel dagdraumar okkar snúi oftar en ekki að því sem sé neikvætt. Við virðumst fá eitthvað út úr því að borða sterkan mat, fara í óþægilega heit böð, klífa fjöll, hlaupa maraþon, láta lemja okkur í andlitið í íþróttasalnum eða í bar- dagaíþróttum. Það er því áhugavert að skoða hvers vegna við upplifum sælu oft í gegnum ýmiss konar ferli þjáninga. Þetta megi sjá í mörgum trúarlegum hefðum meðal annars í kristinni sköp- unarsögu þegar hin upprunalega synd dæmir okkur til lífs sem sé litað af baráttu. Þjáningarnar eru einnig miðjan í búddisma og undirstaða göfugu sannindanna fjögurra (e. Four Noble Truths) sem eru kjarninn í kennslu Búdda. Þau fela í sér eftirfalin fjögur atriði: 1) dukkha (þjáningu eða ófullnægju); 2) Samudaya (langanir, þrár, þorsta); 3) nirodah (hlé, endi, innilokun); 4) marga (leið, eða göfugu áttföldu leiðina (e. Noble Eightfold Path)) sem á að leiða til þess að þjáningarnar endi.13 Bloom segir að jafnvel fræðimenn sem séu ekki sammála um neitt séu þó sammála um gildi þjáningarinnar.14 The Sweet Spot spyr ýmissa spurninga líkt og hvers vegna fólki líki við hryllingsmyndir? Hvers vegna unglingar skeri sig? Hvað sé heillandi við BDSM? gerir þjáning sem einstaklingurinn velur sér, hann sjálf- an seigari eða sterkari (e. resilient)? gerir hún okkur að betri manneskjum? Bókin leitast við að draga upp víðari mynd af mannlegu eðli og verja það. Margir telja að mennirnir séu náttúrulegir nautnaseggir sem hugsi aðeins um vellíðan. En ef maður skoðar hungur okkar í sársauka og þjáningar þá er bersýnilegt að slíkt viðhorf á mannleika okkar er rangt. Við virðumst hallast að einhverju sem sé dýpra og yfirskilvitlegra. Jafnvel þótt unaðurinn sé sjaldan langt undan.15 Í bókinni Against Empathy frá 2016 vinnur Bloom áfram með tilfinningar en með aðeins breyttum formerkjum. Hlaut bókin misjafna dóma en margir voru 13 Encyclopedia of Buddhism, ritstjóri Robert E. Busswell, New York: Macmillan Reference USA, 2004, bls. 51. Sannindin fjögur merkja möguleikann á vakningu (e. awakening) og frelsi Búdda. Þjáningin (dukkha) er grundvallareinkenni alls lífs í heiminum og felur í sér allt sem vekur sársauka en það getur verið fæðing, elli, veikindi, dauði, sorg, andlegar og líkamlegar raunir, hvíldarleysi, að fá ekki það sem þú þráir eða vilt. Búdda ræðir um fimm tegundir af ágirni eða græðgi sem manneskjur grípa í eða halda fast í til þess að hugsa um sig sem sjálfstæðar og varanlegar verur. Um er að ræða hinn líkamlega lík- ama, tilfinningar, skynjanir, hvatir og meðvitund. Að halda í eitthvað af þessum atriðum skapar þjáningu vegna þess að ekkert er varanlegt í heiminum. Ekki er hægt að koma í veg fyrir þjáningar nema með uppljómun (e. enlightenment). Sjá Encyclopedia of Buddhism, bls. 240. 14 Paul Bloom, The Sweet Spot, bls. xiii. 15 Sama heimild, bls. xiv.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.